De overnachting // bankzitters & Matthy fanfictie

Hoofdstuk 17

POV MATTHY
'V-voor mij?' Stamel ik. Ze kijkt me verlegen aan en knikt. Ze komt weer naar me toe lopen en pakt een klein ingepakt pakje uit het tasje. Ik heb wel eens een vriendin gehad voor korte tijd, maar een cadeautje van een meisje heb ik nog nooit gehad. Buiten mijn verjaardag om dan natuurlijk. Ik merk dat ik helemaal rood begin te worden, ze is zo lief. Ze geeft me het pakje en geeft me daarna een klein kusje op mijn wang. 'Dit is nog voor vanmorgen en gewoon deze hele trip, je bent echt heel lief voor me.' Ook Roos bloost ondertussen. Wat moet dit er grappig uit zien, twee blozende mensen die niet weten wat ze moeten doen van de ongemakkelijkheid. Oké ik moet even rustig aan doen. Dit is gewoon hoe Roos doet, misschien heeft ze ook wel iets voor de andere jongens. Als het Koen was met wie ze vanmorgen was dan had ze iets voor hem gekocht. Dit is niks persoonlijks, maar gewoon een aardig gebaar. Van een aardig meisje, waarmee ik niks wil. Maar toch... ik word niet zomaar van elk meisje zo rood en nerveus. Maar je wil je niet zo ongemakkelijk voelen bij een meisje.
Opeens ben ik weer terug bij het nu. Roos kijkt me aan met zo'n blik van "hé ga je dat pakje nog open maken of hoe zit het". Snel maak ik het open en ik haal er een sleutelhanger uit. Er hangen kleine voetballetjes in de vorm van hartjes aan. Het is zo schattig!

POV ROOS
Matthy is al de hele tijd heel rood. Nadat ik hem een kusje heb gegeven kan hij niet stoppen met glimlachen. Was het een fout? Is dit wel wat ik wil. En wordt hij rood omdat hij mij interessant vind of omdat hij gewoon niet zo goed om kan gaan met aandacht van meiden? Matthy heeft het pakje in zijn handen en is in gedachten verzonken. Opeens merkt hij weer waar hij is en wat er gebeurd. Snel maakt hij het pakje open en hij krijgt een grote glimlach op zijn gezicht. Volgens mij vindt hij het leuk! Ik ben zo opgelucht dat hij het leuk vindt! 'Ah Roos ik vind dit zo lief! Je had het echt niet hoeven doen hoor' en hij geeft me een knuffel. Oh wat ruikt hij lekker! Ik trek me zachtjes terug, 'ik was echt bang dat je het kinderachtig zou vinden'. Zeg ik tegen hem. 'Nee joh ik vind het echt heel leuk!' We kijken elkaar glimlachend aan.

POV MATTHY
Wat is ze toch lekker warm en wat ruikt ze lekker. Ik twijfelde geen seconde maar nam Roos direct in mijn armen toen ik het pakje open had gemaakt. Het is zo leuk! Zachtjes trekt ze zich terug en zegt ze 'ik was echt bang dat je het kinderachtig zou vinden'. Ik verzeker haar dat dat niet zo is. We glimlachen weer naar elkaar. Ik moet stoppen met mezelf voor de gek houden. Ik begin haar echt leuk te vinden. Ik zou haar weer in mijn armen willen nemen, maar dat zou raar zijn. Roos wil weglopen richting de badkamer, maar ik pak snel haar pols. Wat ben ik eigenlijk van plan. Mijn hart klopt in m'n keel. Langzaam trek ik haar naar me toe. Ze staat nu heel dichtbij me. Ik leg een hand op haar wang en druk mijn lippen zachtjes op de hare. Al snel trek ik me terug en ik kijk haar verlegen aan. Ze kijkt mij een beetje vragend aan, maar dan krijgt ze een klein lachje om haar lippen en komt ze weer dichterbij. Al snel voel ik haar zachte lippen weer op de mijne. Ze legt haar handen om mijn nek en trekt me nog wat dichterbij. Ik leg een hand op haar onderrug en de ander onder haar kin. Het blijft gewoon een simpele kus, maar het voelt toch fantastisch! Hoe heb ik me zo lang kunnen inhouden. Dit is alles waar ik de laatste twee dagen naar verlang. Twee dagen kennen we elkaar nog maar! Waar ben ik toch mee bezig? Toch voelt dit alsof het zo zou moeten zijn. Langzaam trekken we ons weer terug.

POV ROOS
Langzaam trekken we ons terug uit de kus. Wat was dit fijn. Ik schrok wel erg dat Matthy me opeens een kus gaf, maar ik vond het verbazingwekkend fijn. Hoe kon ik mezelf zo voor de gek houden? Hij is zo lief en ik begin hem langzaam ook wel echt leuk leuk te vinden. Maar... ik wil ook rustig aan doen. Bij mijn vorige relatie ging alles veel te snel en dat liep niet goed af. Ik voel tranen opkomen in mijn ogen. Matthy merkt het. 'Hé Roos gaat het wel goed?' 'J-ja het g-gaat wel'. Maar ik voel al een traan over mijn wang rollen. Hij veegt hem zachtjes weg met zijn duim. Matthy is zo lief dat ik nu helemaal breek. De tranen rollen over mijn wangen, snel loop ik naar de badkamer en draai de deur op slot. Ik laat me tegen de deur naar beneden zakken en hou mijn hoofd ik mijn handen. Deze gedachten aan mijn vorige relatie en dan alle problemen die ik even vergeten was zorgen ervoor dat ik even helemaal verscheurd ben. Ik hoor Matthy nog zachtjes aan de andere kant van de deur tegen me praten. 'Roos heb... heb ik iets verkeerd gedaan? Gaat het wel? Misschien kunnen we erover praten?' Maar ik reageer niet. Ik ga voor de spiegel staan en kijk mezelf aan. Nu begin ik nog harder te huilen. Hoe dacht ik dat ik Matthy waard ben, hij verdiend beter. Hij deed het vast uit lust en verlangen, maar niet om mij. En terecht. 'Roos kom er alsjeblieft uit! Ik wil je zo graag troosten.' Ik kan dit niet maken tegenover hem, ik kan hem niet zo alleen laten. 'I-ik kom eraan.'