Binbaşı Ve Yüzbaşı / Tamamlandı / Düzenlendi

3.Bölüm-Düzenlendi

..........................................

Alkın Eyüboğlu'ndan

Tugaydan içeri girer girmez çardağa doğru ilerleyen onu gördüm. Ne kadar da değişmiş. 5 yıl olmuştu. Binbaşı olmuş, demek başarılı bir askerdi. Çünkü yanlış hatırlamıyorsam 26 yaşındaydı. Ben tugaya doğru ilerlerken benim yanıma geldiğini fark ettim. Heyecanlandım ama belli etmedim.

"Binbaşı Açelya Öztürk. Buyurun kime bakmıştınız?" Hemen asker selamına geçip tekmil verdim. Üstüm sonuçta.

"Yüzbaşı Alkın Eyüboğlu, Ankara. Emret komutanım." Şaşırdığı 2 kilometre uzaktan belli oluyordu. Ondan büyük olmama rağmen ondan astı olmama şaşırmış olmalı. Aslında ondan büyük insanların astı olması doğal bir durum ama sanırım alışık değil. Hemen kendini toparlayıp konuşmaya devam etti Açelya.

"Rahat. Sen benim timime gelen yeni yüzbaşısın. Yanlış bilmiyorum değil mi." Be de doğru biliyorsunuz anlamında kafamı sallayıp aynı anda konuştum;

"Doğrudur komutanım."

"Peki gel seni tuğgeneralin odasına görüreyim sonra da timle tanışırsın." Çok heyecanlıydım. Onu yıllar sonra görmek çok garipti. Burada olduğunu biliyordum. Aslında yarın gelecektim ama tuğgeneral beni çağırmıştı. Açelya ile ilgili konuşmak için. Bunları düşünmeyi bırakıp cevap verdim.

"Emredersiniz komutanım." Yüz ifadesinden anladığım kadarıyla sanki ona komutanım dememe sinir olmuştu. Sanırım ondan büyük olduğum için.

Beraber generalin odasına giderken bana bir odayı burası anlamında eli ile işaret etti. Sonra kendisi az ileride olan kapısında kocaman "ÖZEL BOZKURT TİMİ" yazan odaya girdi. Çok havalı. Ben de o odaya girer girmez generalin odasının kapısını çalıp içeri girdim. Generale asker selamı verdim.

"Yüzbaşı Alkın Eyüboğlu, Ankara. Emret komutanım."

"Rahat asker." Deyip ayağa kalktı, yanıma geldi ve elini uzattı.

"Hoş geldin Alkın." Eli daha fazla havada kalmasın diye elini sıktım.

"Hoş buldum komutanım."

"Açelya ile karşılaştınız mı?" diye direk konuya daldı Tuğgeneral. 

"Karşılaştım. Beni odanıza o getirdi. Beni görünce biraz şaşırdı ama büyük ihtimalle astı olduğumdandı." General ikna olmuşçasına kafasını sallayıp konuştu.

"Büyük ihtimalle. Ama Alkın bir şey daha var ki o seni tanımamalı. Hatırlarsa kötü olur. Biliyorsun ki o adamlar benim eşimi ve onun annesini öldürdü ve eğer bunu hatırlarsa bir daha asla onu kimse toparlayamaz ve askerliği bırakır." Haklıydı. O anı hatırlarsa onu kimse toparlayamazdı. Bu yüzden onun karşısına görev dışında çıkmamalıydım.

"Emredersiniz komutanım."

Oy vermeyi unutmayınnn...