how love goes | yoonminseok

17

Öncelikle önyargıyla okumayın, jimin "sürtük" falan değil, öyle bir şey de olmayacak. Kurgumda herhangi bir baştan çıkarma bulunmuyor bu yakın süreçte. O yüzden hayır, sandığınız gibi yoonmin seksi falan görmeyeceğiz. Teşekkürler.

Çalan kapı ile hemen masaya son bir göz gezdirdi, siparişleri gelmişti. Koşarak kapıyı açtı. Kuryeye ücretini ödeyip poşetleri hemen odaya taşıdı. Bir sürü şey almıştı, Yoongi ve Hoseok'u bekleyecek, ikisini de bir şekilde bu eve geri getirecekti. Ardından da harika bir kutlama! İkisinin de son zamanlarda Jimin ile geçirdikleri zamanlar dışında pek boş vakti olmuyordu. Bunun farkındaydı. İşleriyle ve okullarıyla öyle meşgullerdi ki, streslerini unutmayı, sorunlarını baştan sanmayı düşünememişlerdi.

Birkaç arkadaşım olsaydı belki güzel olurdu diye geçirdi aklından. En azından bir tane olsaydı...

Aklında bir şeyler dönüyordu evet, sadece bunu uygulamaya geçirmeyi, geçirse de başarılı olabilmeyi nasıl yapacağını bilmiyordu. Yoldan döndürdüğü insanları çağırsa ne olurdu? Bir çılgınlıktan ne olabilirdi ki?

Üzerine ceketini aldı, cebine de anahtarını atıp dışarıya çıktı. Yolda karşılaştığı çiftlere evini gösteriyor, arkadaşlarının arasını düzeltmek için ufak bir sürpriz planladığından bahsediyor, gelmeleri için davette bulunuyordu. Normalde Jimin bunu yapabilecek özgüvende birisi miydi? Hayır. Zorunlu olsa dahi yapmazdı. İnsanlardan çekinir, kimseye güvenemezdi.

Kendisine olumlu cevap veren çiftler arttıkça mutluluğu da artıyordu. İnsanlar yavaştan apartmanın önünde toplanmaya başlamıştı. Yeterli olacağını düşünüp herkesi içeriye çağırdı.

İçecekleri bardakların yanına sıralamasına yardım edenler, etrafı süslemesine masasaki yemeklerin çevresini romantik bir hale getirmesini önerenler... Harika bir ortam oluşmuştu birkaç dakikada. Sanki yıllardır tanışıyorlar gibi muhabbet ediyorlardı.

Jimin son bir kez çevresine bakındı. Şimdi Hoseok'u çağırma vaktiydi. O gelirse Yoongi de gelirdi!

Hemen küçük balkonuna çıktı, en sessiz yer şu anda orasıydı. Hoseok ilk çalışta açmasa da, ısrarından dolayı ikinci çalışta açmıştı.
  "Hobi! Hemen evime gelmen gerek mükemmel bir şey oldu."

Hattın diğer ucundan ses gelmeyince kaşları çatıldı. "Hobi? Orada mısın?"

Birkaç hışırtının ardından kendisine verilen cevap sadece "Uyuyordum." olmuştu. Bu cevap onu güldürdü. "Uyanıp evime gelsen harika olur değil mi?"

Büyük olan derin birkaç nefes alıp ne karar vereceğini kafasınsa tarttığı sırada balkonun kapısı açıldı. Jimin omzunda hissettiği elle arkasına döndü. "Jimin, birisi seni soruyor."

Kafasını sallayarak omzuna dokunan kişiye ufak bir tebessüm verdi. "Hobi benim gitmem lazım, gel lütfen bak lütfen diyorum!"

"Kimdi o Jim-"

Suratına kapatmasıyla tüm o soruları görmezden gelmiş oldu. Çünkü asıl soru şu an onu çağıranın kim olduğuydu.