strawberries & cigarettes ★ hyunchan

9

selam!!

kafanız karışmasın, şu an 2019 yılındalar.

***

tüm gün gezip eğlenmiştik. şimdi ise yatağımda pijamalarımızla oturuyorduk. elimde günlüğüm vardı. çünkü bu sefer okumaya niyetliydim.

ilk kurdeleli sayfayı açtım. kurdelenin ipi sayfadan dışarı taştığı için bulmam kolay olmuştu. chan bana merakla bakarken, okumaya başladım.

6 kasım 2010

sevgili günlük, bugün evimize yeni biri geldi. adı chan'mış. onu ilk gördüğümde pek sevmedim yanıma oturmasına bile izin vermedim ama, sonra üzüldüğünü görünce üzülüp, yanıma oturmasına izin verdim. teneffüste de beraber oynadık. galiba o iyi biri. şansıma, benim olduğum yatakhanedeymiş. pek konuşkan biri değil. onun da annesi ölmüş. uyumadan önce ona sıkıca sarıldım. hiç arkadaşım yok. onunla arkadaş olabiliriz. i̇yi geceler günlük...

ufakça tebessüm etti, bakışlarımı yüzünden çektim. hemen iki sayfa sonra bir tane daha kurdele vardı.

8 kasım 2010

chan'la futbol oynadık ama ben futbol oynamayı pek bilmediğim için beni yendi. ona kızgınım.

"oynamayı hiç beceremezdin." dedi gülerek. dediğine karşın göz devirirken, aklıma o günler gelmişti. gülümsemeden edemedim.

hemen arkasındaki sayfada kurdele yoktu, ama sayfa çok yıpranmıştı. şaşırıp okumaya başladım.

9 kasım 2010

bugün okuldaki bir çocuk bana "senin annen ve baban yok." dedi. tuvalete gidip ağladım. chan bana sarıldı. sanırım onu gerçekten sevmeye başladım. kasım ayını hiç sevmiyorum.

chan bana üzgün gözlerle baktı, bakışları bile yanımda olduğunu belli ediyordu. derin bir nefes alıp sıradaki kurdeleli sayfayı buldum.

24 kasım 2010

bugün öğretmenler günüydü. öğretmenime gül verdim. mutlu oldu ve bana kocaman gülümsedi.

akşam

chan bana romeo dedi. ne anlama geldiğini bilmediğimi söylediğimde ise; biraz daha  büyüyünce öğreneceğime dair söz vermemi söyledi.

"sözümü tuttum." dedim. "tutacağını bildiğim için söz almıştım senden..." dedi.

sayfaları bu kez hızla çevirdim, sıradaki kurdele oldukça ilerideydi.

31 aralık 2010

öğretmenimiz 15 dakika sonra yeni yıla gireceğiz dedi. aslında bu pek umurumda değil. yeni yıla 5 dakika kala chan'la sarılarak girdik. bu yıl daha az üzülmem içinmiş. öyle dedi.

seslice güldüm. bir süre gülüşümü izledi. utanarak bakışlarımı kaçırdım.

hiçbir şey demezken, sıradaki kurdelenin ucu elime geldiğinde, kurdeleyi tutup sayfayı çevirdim.

3 ocak 2011

chan bana hediye almış. büyük bir kar küresi. içinde minik mavi elmaslar var. hem de annemin gözlerinin rengindeki maviden. bakınca aklıma annem geliyor.

"senin kalbini öperim." dedi. gözlerine minnetle baktım.

sıradaki sayfa yırtılmıştı.

5 ocak 2011