Bu şarkı cidden bu bölüme ait, onunla okumanızı tavsiye ederim
Şimdi bir de bu bölümde birkaç tane geri dönüş sahnesi var onlar italik yazı ile yazıldı zaten
Eğer tüm her şeyi anlamak istiyorsanız lütfen dikkatli okuyun bu sahneleri çünkü önceki bölümlerin açıklamasını da verdim orada
Çocuklar nasıl anlamadı neden anlamadı, arkadaşlar farkında iseniz görsel olarak aynı, huy olarak Felix'i taklit etmiş zaten Yongbok fakat son zamanlarda açık verdiği için herkesi kendinden uzaklaştırmış zaten
Neyse, okuyun işte
Bir de aşağıdaki gülüşü son sahnede hayal edin 🥺
****
"I don't know no better (I don't)
I just walk into things, that ain't for my better (nah)
You fuck up my brain, you don't know no better (okay), yeah"Birkaç Hafta Önce
Felix, uyumadan önce telefonuna gelen mesajla iç çekti. Her ne kadar kaydetmediği bu numarayı bilmek istemese de biliyordu. Özür dilemek istiyorum, demişti yazan kişi. Sadece gel.
Changbin'e ya da birine söylerse kesinlikle evden çıkamazdı. Bunu biliyordu bu yüzden sadece bir umut olan inancı ile kabul etti ve telefonu kapatıp günlüğünü kucağına aldı. Hiç de inanmıyordu aslında özür dileyeceğine. Sadece bir umut, iç güdüyle gidecekti.
Tüm gününü yazıp kimsenin okumayacağını bildiği için yarın onunla buluşacağını da eklerken günlüğü geri yerine koymuş ve üstüne kareli pijamalarını giyerek odadan çıkmıştı.
Mutfağa girdiğinde kendine yemek hazırlamaya çalışan Chan'ı gördüğü gibi güldü. "Yine geçe kaldın hyung. Dur, ben yemek bırakmıştım sana."
"Ya sen varya, bir tanesin Lix. Bu Changbin herifi çok şanslı."
Anında sırıtarak masaya oturduğunda Felix ona gülüp dolaba sakladığı yemekleri çıkardı. Changbin değil Felix şanslıydı aslında, öyle düşünüyordu. Çünkü Changbin gibi bir sevgilisi vardı.
Tabakları hazırlayıp Chan'ın önüne koyduğu sırada çalan kapı ile mutlulukla oraya koşarak açtı ve karşısındaki bedenin elinde gördüğü çikolatalar ile sırıtarak hızla boynuna sarıldı.
"Hoş geldin Changbinnie!"
Changbin gülüp elini sevgilisine sardı. Bundan yaklaşık on beş dakika önce Felix çikolata istemişti o da bu gece yemeden rahat durmayacağı için hiç laf etmeden gidip almıştı.
"Al bakalım," diyerek çikolatayı ona uzatınca Jisung gördüğü bu şeyle Jeongin'in omuzuna vurmuştu. "Ben de senden geçen sırf on beş kere arayıp kahve istememe rağmen alacağım deyip şirkete geldiğimde kahveyi unuttum dedin!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
red lights, hyunchan ✓
Fanfictionşimdi söyle bana benden nefret ettiğini. | psikopati, psikolojik