ေဆာင္းဝင္ခါစအခ်ိန္မို႔ မနက္ခင္းေလးဟာ ေအးစိမ့္စိမ္ႏွင့္ေကြးလို႔ေကာင္းေနဆဲပင္။ကံေကာင္းႏွင့္ရင္ၿငိမ္းေစာင္ပံုၾကားထဲ ေအးေအးေဆးေဆးႏွပ္ေနၾကစဥ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးအိမ္တြင္ေတာ့ ကမ႓ာပ်က္ေနေလေတာ့သည္။မၾကာခင္ သူတို႔ပါ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးအိမ္သြားရမည္ကိုေတာ့သိမည့္ပံုမေပၚေသးေပ။
ယေန့နံနက္ခင္းမွာေတာ့ ေမရီလန္းရြာ၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးအိမ္တြင္ လူစံုေနၾကသည္။
အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးလည္း အေတာ္ကိုစိတ္ညစ္ေနရသည္။နံနက္အေစာႀကီး မိမိအိမ္ေရာက္လာကာ ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ေအာ္ငိုေနသည့္ ေကာင္ေလးေၾကာင့္ ဘာလုပ္ရမွန္းပင္မသိေတာ့ေပ။အေတာ္ဒုကၡေပးတဲ့ ကေလးေတြပါပဲ။
"အီးးဟီးးမေက်နပ္ဘူး လံုးဝမေက်နပ္ဖူး အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးႀကီး ရွင္းေပး!!!!"
"မင္းတို႔ကြာ စားရတစ္ဆူဆူ မစားရတစ္ဆူဆူနဲ႔ကြာ ေအး ရွင္းေပးမယ္ မငိုစမ္းနဲ႔ မနက္ေစာေစာ လာဒ္တိတ္တယ္ကြ"
"အဟင့္ ဟီးးးၿဗဲ''
ေျမျပင္ေပၚေျခဆင္းထိုင္ကာ ေအာ္ငိုေနသူအား ၾကည့္ကာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးတို႔တစ္အိမ္သားလံုးလည္း ေခါင္းသာထိုင္ကုတ္ေနၾကရသည္။
"ဟာ ခက္ေတာ့တာပဲကြာ ေဟ့ ကံေကာင္းနဲ႔ရင္ၿငိမ္းကိုသြားေခၚေခ် ကိုေစာျမထူးကိုလဲသြားေခၚ အခိုးခံရတဲ့သူေရာ ခိုးတဲ့သူေတြပါအကုန္သြားေခၚၾကစမ္းး"
လူစံုမွရွင္းလို႔ရမယ့္ျပႆနာမို႔ လူစံုေအာင္ေခၚခိုင္းဖို႔သာတတ္ႏိုင္ေတာ့သည္။တစ္ႏွစ္တစ္မ်ိဳးမရိုးရဘူး အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးလဲမလုပ္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး။
//////////
"ဗ်ိဳ႕ ဆရာေလး အရီးႏုေရ ဆရာေလး"
အိမ္ေရ႔ွက ေခၚသံက်ယ္က်ယ္ေၾကာင့္ ေဒၚႏုႏုရင္မီးဖိုေခ်ာင္ထဲကေနအိမ္ေရ႔ွဘက္ထြက္ၾကည့္လိုက္သည္။မနက္ေစာေစာ မိမိအိမ္ေရ႔ွလာေအာ္ေနသူအားၾကည့္မိေတာ့ အျခားသူမဟုတ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးအိမ္က သူရင္းငွားေလးပင္။
"ေဝ့ ဘာလဲ အိမ္ထဲဝင္လာေလ လာလာ"
"မလာေတာ့ဘူး အရီးေရ ဆရာေလးနဲ႔ ဟိုအစ္ကိုကံေကာင္းကိုေရာ အရီးကိုပါ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးက သူ႔အိမ္လာခဲ့ဖို႔ေျပာတယ္ လာေခၚခိုင္းလို႔ လာေခၚတာအရီးေရ"
"ေဟ ဘာကိစၥတုန္း"
"ညက ၾကက္ခိုးတဲ့ကိစၥတဲ့"
"ဟဲ့ ငါ့သားေတြက အိမ္မွာပဲေနတာကို ဘာကိစၥေခၚရတာတုန္း"
"ဒါေတာ့ မသ္ိဘူး လိုက္ခဲ့ပါၪီး အရီရ"
"ေအး လာခဲ့မယ္ေဟ့ လာခဲ့မယ္"
YOU ARE READING
မေတ္တာတရားတို့ဖြင့် နှောင်ဖွဲ့သော ချစ်ခြင်း
Romanceေစတနာေတြပို အၾကင္နာေတြယိုဖိတ္ အခ်စ္ေတြပံုေအာေပးခဲ့မိတဲ့ ေနာက္ဆံုးေတာ့... . စေတနာတွေပို အကြင်နာတွေယိုဖိတ် အချစ်တွေပုံအောပေးခဲ့မိတဲ့ နောက်ဆုံးတော့...
