ေန့မွရက္ ရက္မွလ သို႔ တစ္ေရြ့ေရြ့ေျပာင္းလဲလာခဲ့သည္မွာ ယေန့ဆို ရင္ၿငိမ္းႏွင့္ အစ္ကို ေဝးသြားခဲ့တာ ၂လပင္ေက်ာ္ခဲ့ေလၿပီ အဆင္ေျပပါရဲ့လားဆိုရင္ေတာ့ အစ္ကို႔အားလြမ္းမိျခင္းမွလြဲ၍ အရာအားလံုးအဆင္ေျပသည္ေပါ့။
လြမ္းရက္ၾကာရွည္ ဘယ္လိုပဲေဝးေနေစၪီးေတာ့ မမုန္းရက္ မေမ့ႏိုင္ ခ်စ္ရသူက
ဒီလူသားရယ္ပါေလ...
"အၿငိမ္းေရ အၿငိမ္း"
"ေဝ"
"ငါတို႔လာတယ္ေဟ့"
"ေအးလာၾက"
အိမ္ေရ႔ွစင္ေလးေပၚစုထိုင္လိုက္ၾကရင္း ရင္ၿငိမ္းကေလးသံုးေလာက္ကို ၾကည့္လိုက္သည္။လက္ကေလးေတြစုကိုင္ၿပီး သက္ျပင္းတစ္ခ်ခ်ႏွင့္ အပူသည္ရုပ္ေလးေတြေပါက္ေနၾကသည္မို႔ ရင္ၿငိမ္းႀကိတ္ၿပံဳလိုက္မိသည္။ေဝထူးလည္း တစ္ဖက္လွည့္ကာရယ္ေနသည္ကို င္ၿငိမ္းေတြ့ေလေတာ့ ဒီေကာင္ကေလးေတြကိုေလွာင္ေနျပန္ၿပီ သူ႔တုန္းက ေၾကာက္လို႔ အဝတ္ဗီရိုထဲဝင္ပုန္းေနတာ မမွတ္မိဘူးထင္တယ္။
"ကဲ ေစာထူးထူး ေစာလားေဆး ေနာ္အယ္ဒါးေဖာ ဒါဘာျဖစ္ေနၾကတာလဲ"
"ဆရာေလး သားတို႔ ေအာင္စာရင္း ထြက္မွာေလ ခုည"
"ေအး သိတယ္ေလ''
"သမီး ေၾကာက္တယ္ဆရာေလးရဲ့"
"စာေမးပြဲက်ရင္ လယ္ထဲဆင္းရမယ္တဲ့ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ အားးး ေစာထူးထူးေရ ရူးေတာ့မွာပဲ"
ေခါင္းေတြဆြဲဖြကာ ထေအာ္လာေသာ ထူးထူးအားၾကည့္ကာ ေဝထူးတစ္ေယာက္ တစ္ခြီးခြီးထရယ္ေလေတာ့ ကေလးသံုးေယာက္လံုးရဲ့မ်က္ေစာင္းေတြက ေဝထူးထံ ဒိုင္းကနဲ႔က်ေရာက္လာေတာ့သည္။
"အဟမ္း မင္းတို႔ကလည္း စာေမးပြဲပဲ ေအာင္တာနဲ႔က်တာ ႏွစ္မ်ိဳးပဲရိွတယ္ ေျဖႏိုင္ရင္ေအာင္မယ္ မေျဖႏိုင္ရင္က်မယ္ ဒါပဲေလကြာ"
"ဟာ ဒါေတာ့ ကိုႀကီးေဝထူးေျပာမွလား သမီးတို႔လည္းသိတာေပါ့လို႔ ဒါေပမယ့္ ေၾကာက္တယ္ေလ"
"ေအးေလ သူမေျဖရတိုင္း"
"အမယ္ ငါလည္း ေျဖလာခဲ့တာပါကြ"
"ဒါဆို ဆရာေလးနဲ႔ကိုႀကီးတို႔ ၁၀တန္းတုန္းက မေၾကာက္ဘူးလား"
"မေၾကာက္ပါဘူး လံုးဝပဲ"
"ဟုတ္လားဆရာေလး ကိုႀကီးေဝထူးကမေၾကာက္ဘူးလား"
"ေအး ေဝထူးကမေၾကာက္ပါဘူး အဝတ္ဗီရိုထဲဝင္ပုန္းေနရံုေလးပါပဲ ဟားဟား"
"ဟယ္ ခိခ္ခိခ္"
"အမေလး ဟားဟား ဒါနဲ႔မ်ား တို႔လာေျပာေနေသးတယ္"
"ေအးေလ အဟားး"
"ေဟ့ေကာင္ ရင္ၿငိမ္းေအး မင္းေနာ္ မင္း ငနာေလး"
"ဘာလဲ ငါကအမွန္ေျပာတာ"
"ဟမ့္ ဒါေပမယ္ ငါက 2Dေတာင္ပါတယ္ေလ"
"ဟယ္ ဟုတ္လား ကိုႀကီးေဝထူးက ေတာ္လိုက္တာ"
"မင္းတို႔ဆရာေလးက 4Dေတာင္ပါတာဗ်ား "
"တစ္ကယ္"
"အင္း"
"မိုက္လိုက္တာကြာ"
YOU ARE READING
မေတ္တာတရားတို့ဖြင့် နှောင်ဖွဲ့သော ချစ်ခြင်း
Romanceေစတနာေတြပို အၾကင္နာေတြယိုဖိတ္ အခ်စ္ေတြပံုေအာေပးခဲ့မိတဲ့ ေနာက္ဆံုးေတာ့... . စေတနာတွေပို အကြင်နာတွေယိုဖိတ် အချစ်တွေပုံအောပေးခဲ့မိတဲ့ နောက်ဆုံးတော့...
