ရင္ၿငိမ္းႏွင့္ကံေကာင္းတို႔ မုန္႔ေတြဝယ္ၿပီး အဝတ္အစားမ်ားႏွင့္ လက္ေဆာင္ပစၥည္းေလးမ်ားေရာင္းခ်သည့္ ေစ်းတန္းဘက္သို႔ ေရာက္ရိွလာခဲ့ၾကသည္။
ေက်ာက္စိမ္းလက္ပတ္ေလးေတြေရာင္းသည့္ဆိုင္ေရ႔ွအေရာက္မွာေတာ့ အစ္ကို႔ရဲ့ေျခလွမ္းေတြရပ္တန္႔သြားကာ ဆိုင္အတြင္းဘက္ကို ေသခ်ာစြာစူးစိုက္ၾကည့္ေနေလသည္။
ရင္ၿငိမ္းအစ္ကို ပုခံုးေလးအား ပုတ္ကာေမးလိုက္သည္။
"အစ္ကို ဘာေတြ့လို႔လဲ"
"ဟင္ ဟိုမွာ"
ကံေကာင္း ဆိုင္ထဲက ပစၥည္းေတြၾကည့္ေနရင္း ဆိုင္အတြင္းဘက္ကိုအၾကည့္ေရာက္သြားခ်ိန္ ဆိုင္ေထာင့္တစ္ေနရာရိွ ယြန္းဘူးေလးထဲက လက္ပတ္ေလး၂ခုကိုျမင္လိုက္ရေလသည္။
ထိုအရာေလးႏွစ္ခုက တစ္ျခားဟာေတြနဲ႔မတူ အသြင္ကြဲျပားေနေလသည္။အလံုးေလးေတြက တစ္လံုးမွာမွ အျဖဴညစ္ညစ္ေလးႏွင့္အညိုေဖ်ာ့ေလးကို တစ္ဝက္စီပါေလသည္။အလံုေလးေတြက မႀကီးမေသးႏွင့္ လက္ပတ္ေလးတစ္ခုမွ ၇လံုးပါေလသည္။
"အဲ့ဒီလက္ပတ္ေလးေတြ ျပပါ့လား"
ကံေကာင္းအေျပာအား ဆိုင္ရွင္က ၿပံဳးကာေခါင္းညိမ့္ျပသည္။
"ဒီေမာင္ေလးက ျမင္တတ္တယ္ ဒါေလးက ရွားရွားပါးပါးေလး ၂ခုပဲပါလာတာ အစထဲက ဒီယြန္းဘူးေလးနဲ႔လာတာသူက ကဲေရာ့ "
ဆိုင္ရွင္လွမ္းေပးသည့္ လက္ပတ္ေလးမ်ားအား ေသခ်ာစြာ ၾကည့္ေနသည့္ အစ္ကိုက ထိုလက္ပတ္ေလးမ်ားကို လြန္စြာဟသေဘာက်ေနသည့္ပံုပင္။ထို႔ေၾကာင့္ ရင္ၿငိမ္း ထိုလက္ပတ္ေလးႏွစ္ခုအား အစ္ကို႔ကိုဝယ္ေပးရန္ေတြးကာ ...
"အစ္ကို သေဘာက်ရင္ယူေလ"
"အင္း ယူမယ္ ငါ့ဟာငါဝယ္မယ္"
"ရင္ၿငိမ္းဝယ္ေပးပါ့မယ္ အစ္ကိုရဲ့ အစ္ကိုက ပိုက္ဆံစုေနတာဆို"
"ရတယ္ ဒါေလး ငါဝယ္ေပးခ်င္လို႔ပါ"
"အင္းပါ ဟုတ္ပါၿပီ"
"ဒါဆို အဲ့တာေလးေပးပါ"
ဆိုင္ရွင္မွ ယြန္းဘူးေလးႏွင့္အတူလက္ပတ္ေလးႏွစ္ခုအား ကံေကာင္းထံသို႔ လွမ္းေပးလိုက္ရင္း ၿပံဳးကာစကားဆိုလာသည္။
"ထာဝရတြဲလက္ေတြၿမဲပါေစ လို႔ဆုေတာင္းေပးပါတယ္ေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ ေပးတဲ့ဆုနဲ႔ျပည့္ပါရေစဗ်"
"မျပည့္မွာမပူနဲ႔ ရင္ၿငိမ္းေလးလက္ကို ငါကဘယ္ေတာ့မွ လႊတ္မွာမဟုတ္လို႔ ေရာ့ ပိုက္ဆံ ေရာင္းေကာင္းပါေစ ဆိုင္ရွင္"
"ေက်းဇူးပါ ေနာက္လည္း လာလည္ၾကပါ"
"အင္း"
"ဟုတ္ကဲ့ပါဗ်"
YOU ARE READING
မေတ္တာတရားတို့ဖြင့် နှောင်ဖွဲ့သော ချစ်ခြင်း
Romanceေစတနာေတြပို အၾကင္နာေတြယိုဖိတ္ အခ်စ္ေတြပံုေအာေပးခဲ့မိတဲ့ ေနာက္ဆံုးေတာ့... . စေတနာတွေပို အကြင်နာတွေယိုဖိတ် အချစ်တွေပုံအောပေးခဲ့မိတဲ့ နောက်ဆုံးတော့...
