မေတ္တာတရားတို့ဖြင့် နှောင်ဖွဲ့သော ချစ်ခြင်း

Part 19{Z/U}

"အစ္ကိုေလး"
"ေအး ေသာ္ခန္႔ ငါစံုစမ္းခိုင္းထားတဲ့ကိစၥ"

'ဟြန္း အခုမွေမးေဖာ္ရတယ္ ခုနတုန္းကေတာ့ ဟိုအပုေလးအေၾကာင္းပဲ ေမးေနၿပီးေတာ့ ဘာမွန္းကိုမသိဘူး'
ေသာ္ခန္႔ မိမိအစ္ကိုေလးအား စိတ္ထဲမွ အမ်ိဳးစံုေဝဖန္ေနပါလိုက္ေတာ့သည္။

ေမးေနသည္ကို ဘာမွမေျဖပဲ မဲ့ရြဲေနေသာ ေသာ္ခန္႔အားကာယံမိုး စိတ္မရွည္ေတာ့သျဖင့္ စားပြဲအား ဒုန္းကနဲျမည္ေအာင္ထုခ်ပစ္လိုက္ေတာ့သည္။ထိုေတာ့မွ သေကာင့္သားေလးက ျပဴးျပဴးျပာျပာႏွင့္ ဟီးကနဲလာရယ္ျပေနေလရဲ့။

"ေသာ္ခန္႔!!!!"
"ခင္ဗ်ာ"
"ငါေမးတာေျဖ အူေၾကာင္ေၾကာင္လုပ္မေနနဲ႔ ထုထည့္လိုက္မယ္"
"ဟြန္း ေရာ့ ဒီမွာ Stick ကိုယ့္ဘာသာဖြင့္ၾကည့္လိုက္ ဘာမွန္းလဲမသိဘူး လူကို ခိုင္းစရာရိွရင္ေတာ့ ေသာ္ခန္႔ ေသာ္ခန္႔နဲ႔ မလိုၿပီဆို ေအာ္ေငါက္ေနတာပဲ အစ္ကိုေလးကို စိတ္ဆိုးလာၿပီဗ် ဒီေန့လည္ ခဏနားမယ္ ခြင့္ျပဳပါၪီး"

စတစ္အား စားပြဲေပၚတင္ေပးကာ တစ္ခြန္းမက်န္ကတ္ကတ္လန္ေအာင္ေျပာကာ ေကာ့ေကာ့ႏွင့္ထြက္သြားသူအား ကာယံမိုးမွာ ပါးစပ္အေဟာင္းသားေလးနဲ႔သာ ေငးရင္းက်န္ခဲ့ရေလေတာ့သည္။
'သူကဆရာလား ငါကသူဆရာလား မသဲကြဲဘူး ေသာ္ခန္႔ ေသာ္ခန္႔ အားကိုရိွလာလို႔ ငါ့ကိုလာေအာ္ေနတာ ေခြးေကာင္ေလး'

အစ္ကိုေလးအား ေျပာခ်င္ရာေျပာကာ ထြက္လာၿပီးကာမွ လူကေၾကာက္လန္႔ေနေလေတာ့သည္။
တစ္ကယ္ေတာ့ ေသာ္ခန္႔က စိတ္မရွည္တတ္သည့္ ခပ္စြာစြာေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ပင္။သူ႔စိတ္ထဲမထင္ရင္ မထင္သလို ဒိုးေဒါက္ႏွင့္ေျပာခ်ပစ္လိုက္သည့္သူတစ္ေယာက္မို႔ အေျပာအဆိုကို မနည္းဆင္ျခင္ေနရသည္ သို႔ပါေသာ္လည္း ဒီေန့ေတာ့ ဆရာသမားအား ေအာ္ေငါက္ပစ္ခဲ့လိုက္ေလေတာ့သည္။ေဒါသအိုးႀကီးအေၾကာင္း ျပန္ေတြးမိေတာ့ လူက ဒူးေတြပင္တုန္လာရေလသည္။
'အမေလးး ရင္ေတြတုန္းလိုက္တာ'

ပိုင္စိုးသူအား အစ္ကိုေလးက ေခၚထားသျဖင့္ နယ္ရံုးခြဲကေန အျမန္ျပန္လာခဲ့ရသည္။ပိုင္စိုး ကုမၼဏီအေရ႔ွေရာက္ခ်ိန္ ေျပးထြက္လာသည့္ ေကာင္ေလးေၾကာင့္ ေျခလွမ္းတ္ို႔အား ခပ္သြက္သြက္လွမ္းကာ ထိုေကာင္ေလးအနားသို႔ ေလ်ွာက္လွမ္းလာခဲ့ေလသည္။
တစ္ေယာက္ထဲေခါင္းညိမ့္ေခါင္းခါလုပ္ေနသည့္ ေကာင္ေလးက ကိုယ့္ကိုယ္ျမင္ၾသည့္ပံုမေပၚေပ။