"ေဟာ ဟိုမွာလာၾကၿပီ "
ၿခံဝသို႔ ေက်ာပိုးလ်ွက္သားဝင္လာေသာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အား ျမင္သည္ႏွင့္ အနားသို႔ အေျပးေရာက္လာသူက အပုေလး၏ အမိုးပင္ျဖစ္သည္။ထို႔ေနာက္ ကာယံေက်ာေပၚမွအပုေလးအား ၾကည့္ကာ...
"အမေလးေတာ္ ဖိုးခြားေရ အမိုးသားေလး လမ္းေတာင္မေလ်ွာက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး"
"အမိုး အမိုး သားဘာမွမျဖစ္ပါဘူး စိတ္ေအး စိတ္ေအး"
"မေအးႏိုင္ပါဘူးေတာ္ေရ "
ခုထိေက်ာပိုးထားဆဲျဖစ္ေသာ ဟိုလူ႔ေက်ာအား ေဝထူးလက္သီးစုတ္ေလးမ်ားႏွင့္ထုရင္း..
"ေဟ့လူ ခ်ေပး ခ်ေပးေတာ့လို႔"
"ဟမ္"
"ေအာက္ကိုခ်ေပးေတာ့လို႔ေျပာေနတာဟ"
"ေအာ္ အင္း အင္း"
ထို႔ေနာက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးအိမ္၌ ထိုျပႆနာအားေျဖရွင္းၾကရေလေတာ့သည္။
"ကဲ ေျပာၾကစမ္းပါၪီး ဘယ္လိုေတျြဖစ္ၾကတာလဲ"
"ညက ဒီလူ မူးရူးၿပီး ဇရပ္မွာအိပ္တာ "
ေဝထူးအေျဖအားၾကားသည္ႏွင့္ ေဝထူး၏ အပါးက ေဝထူး ေခါင္းက "ေျဖာင္း"ကနဲျမည္ေအာင္ပိတ္ရိုက္လိုက္ေလေတာ့သည္။
"အား နာတယ္ အပါးရဲ့"
"သူ႔ဟာသူ မူးရူးအိပ္တာ မင္းက ဘာလို႔ သူနဲ႔ရိွေနရတာလဲဟမ္ လူျမင္လို႔မွမေကာင္း ရြာလည္ေခါင္က ဇရပ္ေပၚ တက္အိပ္ၾကရတယ္လို႔ ေစာေဝထူးရယ္ ဟမ္"
"သူ႔ကိုစိတ္မခ်လို႔ဟာကို"
"ငါတယ္ လုပ္ထည့္လိုက္ရ နာေတာ့မယ္"
"အပါးကလည္း"
"မင္းေနာ္မင္း ဟြန္း"
တစ္ခ်ိန္လံုး ေရငံုႏႈတ္ပိတ္ေနသည့္ ညီျဖစ္သူအား မင္းျမတ္ တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္ကာ ...
"ကာယံမိုး"
"ဘာလဲ"
"ယူရမယ္"
"ဟမ္"
"ေစာေဝထူးကို မင္း ယူရမယ္လို႔ငါေျပာေနတာ အူေၾကာင္ေၾကာင္လုပ္မေနနဲ႔"
"ငါသိတယ္ ငါတာဝန္ယူမွာ"
"ေအး ၿပီးေရာ"
ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ထဲ ေျပာခ်င္ရာေျပာအၿပီး မင္းျမတ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႈး ဘက္သို႔လွည့္ကာ ခပ္တည္တည္ပင္ စကားဆိုလိုက္ေလသည္။
"အုပ္ႀကီး က်ဳပ္ညီနဲ႔ငပုေကာင္ကို မဂၤလာေဆာင္ေပးမယ္ ကုန္က်စရိတ္ က်ဳပ္ေပးမယ္"
"အစ္ကို"
"ဟဲ့ သားႀကီး"
"အေမနဲ႔ရင္ၿငိမ္းေလး အသာေနစမ္းပါ အုပ္ႀကီး က်ဳပ္ေျပာသလိုလုပ္"
"ေန ေနၾကပါၪီး ကာယကံရွင္ေတြရဲ့ ဆႏၵ"
"ဘာ ဆႏၵမွလုပ္မေနနဲ႔ ယူကိုယူရမယ္"
YOU ARE READING
မေတ္တာတရားတို့ဖြင့် နှောင်ဖွဲ့သော ချစ်ခြင်း
Romanceေစတနာေတြပို အၾကင္နာေတြယိုဖိတ္ အခ်စ္ေတြပံုေအာေပးခဲ့မိတဲ့ ေနာက္ဆံုးေတာ့... . စေတနာတွေပို အကြင်နာတွေယိုဖိတ် အချစ်တွေပုံအောပေးခဲ့မိတဲ့ နောက်ဆုံးတော့...
