Annemin "Defne kalk kızım hadi" diye bağırmasıyla güne gözlerimi açtım. Her sabah böyle olur zaten ama bu sabah farklı o yüzden söylenmek yerine yataktan kalkıp kendimi duşa attım. Bugün kamp günü liseye başlamadan önceki son yazım. Bu yazıda 6 yaşımdan beri olduğu gibi Ecemle kampta geçireceğim. Ecem benim en yakın arkadaşım, kardeşim gibi. Babası annesini terk edip başka bir kadına gidince annesi de Ecemle ablasını alıp bizim mahalleye taşındı. O zamanlar 6 yaşındayız yaz tatilindeyız. Annem benimle birlikte Ecem ve ablasını da kampa yolladı. Ondan sonra biz Ecemle hiç ayrılmadık ve her yaz birlikte kampa gittik. Ama bu liseye başlamadan son yazımız. Kahvaltıya inip kahvaltı yapmaya başladım. Normalde kahvaltı yapmayı sevmem ama bugün dediğim gibi özel bir gün. Kahvaltıdan sonra babam valizimi arabaya koyup beni bekledi. Bende annemle vedalaştım sonuçta 1 ay görüşemeyeceğiz ailesine düşkün bir kızım. Arkadaş olarakta bir Ecem var. Arabaya binip hemen radyoyu açtım müziğin ritmine kendimi kaptırdım. Ecemlerin evinin önüne gelince indim Ecemde kapının önünde annesiyle vedalaşıyordu. Hemen gidip Leyla teyzeye bende sarıldım onun için daha zor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ona Prenses Deme!
Genç KurguGüvendiği insanların hepsi ona yalan söylerse ve bu yalanlar bir gün ortaya çıkarsa? Kendi halinde masum bir kız. Onu çok seven arkadaşları. Vee bir sürü yalan..
