Bir mahalle düşünün öyle bir mahalle ki o eski sıcacık mahalleler gibi. aile sıcaklığını bırakmamış mahalle. Dedii koducu teyzeler, oğluna ve kızına kısmet arıyan teyzeler, çapkın erkekler, deli kanlı adamlar, küçük çocuklar, neşeli ev hanımları, ma...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*Dünya güzeli...*
"Abi?" Dedim korkudan titreyen sesimle. Kalbim delicesine atarken kendimi sakinleştirmek için kastığım bedenimi yavaşça nefes vererek gevşettim.
"Abim ne yapıyorsun gece gece?" Abimin kısık sesle konuşmasıyla etrafa baktım. Sahi ya herkes uyuyor öyle değil mi? Akıl mı kaldı ki?
"Su." Dedim. Sanki dünyanın en iyi yalanını bulmuşum gibi. Abim kaşlarını çatıp gözlerini kıstı.
"Su mu? O kim Müge?" Stresten dudaklarımı ısısırken kafamı duvarlara vurmak istiyordum. Su kim abi, su kim?
"Abi su işte ya içtiğimiz." Abim başını belli belirsiz sallayıp bir şey demeden odasına geri gittiğin de öylece kala kaldım. Ee neydi şimdi bu? Başımı belli belirsiz her iki yana sallayıp yavaşça odaya girdim. Kapıyı kapatıp yatakta mışıl mışıl uyuyan Melodiye baktım. Benim güzel bebeğim dudakları yarı açık şekilde iki elini de yanağının altına koymuş uyuyordu. Açılmış olan üstünü örtüp kendimi yan tarafına attım. Şortumun cebinden titreyen telefonumu çıkarttığımda Yankı'nın mesaj attığını görmemle tebessüm ettim. Ya aşk kuşu mu olduk şimdi biz? Ne diyorum Allah aşkına ya!
Yankı: iyi geceler limon kokulu melek.
Oh vallaha limon kokulum demeler melek demeler bu baya sahiplendi beni. Sıkıntıyla nefes verip gözlerimi perdenin açık kısmından sızan ay ışığına çevirdim.
Nasıl dayanmıştı bunca sene? Hiç görmeden sesimi bir kez olsun duymadan, bir kere görmeyle kaç yıl yaşatmıştı beni o gönülde. Sahi bende Cem'i sevmiştim böyle delicesine değil mi? Ama ben görüp, konuşup dokunuyordum o ise sadece on dakika görmüştü on dakika sesimi duymuştu, acı çığlıklarıma şahit olmuştu. Gözlerimin önüne gelen anılarla sıkıca kapattım gözlerimi. En kötü günümdü o gün. Usulca nefes verip yanımda mışıl mışıl uyuyan küçük bedene sıkıca sarıldım. Sanırım biraz uyusam iyi olurdu.
***
"Müge kuşum kalk hadi." Tepemde zıplayan Melodi'ye bakıp sersem şekilde gülüp diğer tarafa döndüm.
"Melodi susta uyuyalım." Yastığa gömülü yüzümden dolayı boğuk çıkan sesime karşı Melodi kıkırdayıp sırtıma otururken konuştu.
"Ama benim uykum yok ki."
"Sen uzan o gelir."
"Ne bu sinek mi Müge kuşum ben uzandığımda gelsin." Kaşlarını çatıp yüzümü diğer tarafa çevirirken mırıldandım.
"Sinek ne alaka kız?"
"Ben hep uzanınca sinekler gelip yüzüme ve elime konuyor." Yüzüm yastığa basık olduğundan dolayı kahkaham boğuk çıkarken bir anda sırt üstü dönüp Melodi'yi de altıma aldım.
