VAVEYLA MAHALLESİ

22. Bölüm Huzur

Selammm canlarım;)

Keyifli okumalar dilerim.

Bölüme geçmeden önce yıldıza basmayı ve bol bol yorum yapmayı unutmayın.

*Sence de o mumla yaşamayı öğrenmedin mi?*

"Müge! Müge kalk artık!" Derinlerden gelen Melodi'nin sesiyle gözlerimi yavaşça açıp perdenin arasından sızan güneşe karşı elimi havaya kaldırdım. "Ya anne kalkmıyor kalksın."

"Melodi çok ayıp hemen buraya gel!"

"Ama anne benim can..." Melodi'nin sesi git gide uzaklaşırken yataktan doğrulup esnedim. Yavaşça yataktan kalkıp kayan yakamı ve şortumu düzeltip yatağımı topladım. Hızlıca banyoya girip işlerimi hallettikten sonra gardolabım dan bugüne en uygun kombini seçtim. Eşofman takımı. Saçlarımı da tepeden sıkı bir topuz yapıp telefonumu elime alarak kapıya ilerlediğimde gözüm her sabah olduğu gibi yine duvarda ki takvime kaydı. 22 Temmuz 2022. Bugün tam tamına iki ay bir gün olmuş Alaz'ın benden, bizden gidişinin. Ben tam iki aydır ruhsuz gibi evden hastaneye hastaneden eve gidip geliyordum. Onlarca konser onlarca film setleri ertelenmiş yada iptal edilmişti.

Herkes bu gidişi çabuk atlatırken atlatamayan bir tek ben kalmıştım. Bir türlü kabullenemiyor, kabullenmek istemiyordum. Hatta zaman geçtikçe daha da kötüleşmiş ve hastanelik bile olmuştum bu süreçte tabi ki de en büyük destekçim Yankıydı her ne kadar hayatımın her anında yanımda olamasa da yokluğuyla bile bana destek olmaya çalışıyordu. Son zamanlarda görev sıklığı artmış hatta iki kere uzun zamanlı göreve gitmişti.

"Müge anneciğim uyandın mı kuzum?" Annemin kapıdan gelen sesiyle daldığım düşüncelerim den sıyrılıp takvim yaprağını koparıp elimde büzdükten sonra cebime sıkıştırdım.

"Günaydın."

"Oy günaydın güzel gözlüm." Annemin yanaklarından öpüp merdivenlerden indiğimde bakışlarım kısa bir an babamın üniformalı fotoğrafında durdu. Bazen içimde ki sese kulak kabarttığımda keşke diyorum keşke babam yaşasaydı.

"Müge!" Melodi koşarak gelip bacaklarıma sarıldığında tebessümle saçlarını okşayıp kahvaltı masasına doğru ilerledim.

"Günaydın herkese Bulut ve abim yok mu?"

"Erken çıktı onlar." Serenat'ın sesiyle gülümseyip göz kırptım.

"Naber yeni gelin." Serenat Hızlıca anneme bakıp tekrar bana döndüğünde bembeyaz suratı kızarmıştı. Ah size söylemeyi unuttum sevgili abim ve Serenat yeni bir ilişkiye adım atmışlardı Serenat tamamiyle eski eşinden kurtulmuş kendine abimle yeni bir hayat kurmuştu. Bu durum beklediğimiz bir şey olduğu için kimse şaşırmamış çabucak kabullenmişti.