Selammmm canlarım
Bölüm sonu buluşalım
Keyifli okumalar dilerim
*Uzaksan eğer bir kalbe göğe bakman yeter be*
"Bir miyiz senle yoksa hiç miyiz
Gözüme baka baka umutlar
Yüzüme baka baka yalanlar..." Elimde ki kalemi masaya bırakıp geriye yaslandım.
"Dağılmıyor işte o kara bulutlar
Kader miyiz söyle yoksa biter miyiz
Bir miyiz senle yoksa hiç miyiz
Gözüme baka baka umutlar
Yüzüme baka yalanlar..." Şarkının ritmine kendimi o kadar kaptırmışım ki kapının pervazına yaslanmış Yankıyı çok sonra farkettim.
"Ayh! Korktum ne zamandır oradasın?" Yankı gülümseyip başını yere eğdiğinde bende oturduğum sandalyeden kalkıp kapının önüne kadar gittim.
"Kendinden geçtiğinden beri." Kocaman gülümseyip kollarımı göğsümde birleştirdim.
"Yani o kadar erken gelmiş olamazsın sonuçta kendimden geçtiğim zaman sana ilk tutulduğum an." Yankı şaşkınlıkla bana bakarken tebessüm edip yanağını öptüm.
"Ne yapıyorsun öyle?" Yankı kaşlarıyla masayı gösterdiğinde omuz silkip umursamazca konuştum ki gerçekten de artık Yankı dışında hiçbir şey umrumda değildi. Sanki tüm hayatım Yankı dan ibaretti. Hayatım Yankı dan öncesi ve sonrası diye ikiye ayrılmıştı resmen.
"Akşam ki basın için konuşma ayarlıyorum." Yankı dudaklarını birbirine bastırıp başını ağır ağır salladığında bende sıkıntıyla nefes verdim. Stresliydim akşam olacaklar için, gergindim kararımı daha Yankıya açıklamadığım için.
"Benden bir şey saklıyorsun?" Yankı'nın şüpheci bakışlarıyla başımı belli belirsiz salladım.
"O kadar belli oluyor mu ya?"
"Evet." Yankı'nın tek düze çıkan sesine karşı sıkıntıyla nefes verdim. Mutluydu ondan daha fazla bir şey saklamayacağımı bildiği için, kırgındı ondan en başından beri bir şeyler sakladığım için. Haklı da. "Gel." Dedim elini tutarken. "Şöyle oturalım." Yankıyla beraber yatağıma oturduğumuz da bir bacağımı yatağa koyup diğer bacağımı da bacağımın üzerine attım. Stresten terleyen ellerimi şortuma silip Yankı'nın ellerini tuttum.
"Güzelim ne oluyor niye bu kadar strese giriyorsun? Unutma ben bu eli tuttuysam ölene denk bırakmam eğer seni bırakacağımı falan düşünüyorsan çıkar bunu aklından." Yankı'nın naif sesine karşı içim biraz daha rahatlarken derin nefes alıp verdim. Aklımın ucundan bile geçmemişti beni bırakacağı sadece tepkisinden korkuyordum o kadar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VAVEYLA MAHALLESİ
Ficção AdolescenteBir mahalle düşünün öyle bir mahalle ki o eski sıcacık mahalleler gibi. aile sıcaklığını bırakmamış mahalle. Dedii koducu teyzeler, oğluna ve kızına kısmet arıyan teyzeler, çapkın erkekler, deli kanlı adamlar, küçük çocuklar, neşeli ev hanımları, ma...
