Selammm cancağızlarım ^^
Bol keyifli okumalar dilerim...
"Özlemek inan yaşamaktan daha zor."
Usul usul nefes verip gözlerimi kapattım uykum gelmişti.
"Müge." Dedi biri sanırım abimin sesiydi bu. Sesi ne kadar da derinden geliyor. "Uyuyor mu lan o?" Hayır sadece şekerleme yapıyorum abi.
"Yok uyumuyor." Dedi Bulut sesi gülümsüyordu. Sesi mi gülümsüyordü? Kendine gel Müge ses nasıl gülümsesin? Sen karışma iç ses demek istediğim gülümserken konuştuğu belli. Iç sesimle olan kavgamı bırakıp konuşmalara kulak kesildim. Hadi bakalım yapın dedikodumu.
"E gözleri kapalı." Dedi abim. Bulutun teorisini yalanlamak ister gibi.
"Olabilir." Dedi Bulut rüzgardan dolayı uçuşan saçlarımı elleriyle yüzümden çekip beni göğsüne daha çok çekti. "Şuan uyuma aşamasında tam uyumadı Müge böyle uyuyamaz ama şuan uyuya bilir."
"Değişen şey ne?" Dedi Yankı'nın kalın ama kadife sesi. Bu çocuğun sesine aşığım. Sadece sesine mi acaba? Kes sesini!
"Müge." Dedi Bulut iç çekerek. Bana mı sesleniyor acaba açayım mı gözümü? Hayır müge açma. Kaşlarımı çatmamak için kendimi zor tutarken Bulut tekrar girdi araya. "Müge bir yere yaslanmadan uyuyamaz yada yanında güvendiği birisi yoksa uyumaz eğer uyuyorsa sana güvendi demektir."
"Neden?" Dedi Toprak merakla. "Müge lise de böyle değildi."
"Lan Müge lise de uyuyormuydu ki sabah akşam yemek yiyip ders çalışıyordu." Dedi Çınar sanki olağan dışı birşey den bahsediyormuş gibi. Herkes kısık sesle kahkaha atarken kaşlarımı çattım. Bu aptal çocuk niye beni rezil etmenin peşindeydi ki? Sinirle oflayıp gözlerimi açmadan konuştum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VAVEYLA MAHALLESİ
Teen FictionBir mahalle düşünün öyle bir mahalle ki o eski sıcacık mahalleler gibi. aile sıcaklığını bırakmamış mahalle. Dedii koducu teyzeler, oğluna ve kızına kısmet arıyan teyzeler, çapkın erkekler, deli kanlı adamlar, küçük çocuklar, neşeli ev hanımları, ma...