Bir mahalle düşünün öyle bir mahalle ki o eski sıcacık mahalleler gibi. aile sıcaklığını bırakmamış mahalle. Dedii koducu teyzeler, oğluna ve kızına kısmet arıyan teyzeler, çapkın erkekler, deli kanlı adamlar, küçük çocuklar, neşeli ev hanımları, ma...
Uzun bir aradan sonratekrar sizinle burada olmak güzel. Hepinizi çoközlemişim.
Bol bol yorum yapıp beni de bu stresli zamanlarımda yanlızbırakmayın. Hepinizi kocaman öpüyorum keyifli okumalar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*Dünyama sarılıyorum...*
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir tarafı eksik büyüyen insana, kimsenin ne gidişi koyar, ne de sevmeyişi... Büyük kaybetmiştir çünkü korkmaz kimseyi kaybetmekten.
Okuduğum satırla derince bir nefes alıp sandalyemden geriye yaslanıp çekilen sahneye baktım. Ardından mahallede koşuşturan çocuklara takıldı gözüm.
Ben yirmi üç yaşındayım. Bu yaşıma kadar baba sevgisinden hep mahrum kaldım. Arkadaşlarım, çevremdeki insanlar tarafından zaman zaman hep dışlandım.
Öyle istediği her şeye sahip olan bir gençlikte geçirmedim daha doğrusu geçiremedim. Ne zaman bir çocuk görsem, bir on sekizlik genç görsem, yaşayamadığım içimde ukte kalan gençliğim ve çocukluğum gelir aklıma. Bu yüzdendendir gençlere olan saygım çocuklara olan sevgim.
En ufak bir sıkıntı da sığına bileceğim bir liman olmadı hiç bir zaman. Hep kendime sarıldım yanlız kaldığımda, düştüğüm de kendim kalktım ayağa, kendim toparladım hayatımı. Babasızlığı hep içimde bastırdım. Bir süre sonra bu durum canımı acıtmamaya çalıştı, bende alıştım bu duruma.
Kimseden maddi bir beklenti içine de girmedim beni ayda bir kez arayıp hâl hatır sorsaralar yeterdi bana. Ki yetiyordu da ailemin beni bir kez araması benim tüm umutsuzluğumu silip süpürüyordu. Benim bu hayatta ki en büyük destekçim annemdi her zaman. Ne olursa olsun bir şekilde babamın yokluğunu kapatmaya çalışıyordu hem abime hem bana yetmeye çalışıyordu. Yetti de en güzel şekilde yetti hemde. Ben annem sayesinde babamın yokluğunu bir süre çekmedim. Yanlızca bir süre...
