jeongin, felix ve hyunjin okuldan atılmakla yüz yüze geldiklerinde; jisung ve minho'nun da yardımıyla başmüdürün okula yeni gelen oğlu chan'ı yanlarına çekme planı yaparlar
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kapıdan çıktığında kulaklıklığını takmak üzereydi ki gördüğü bedenle duraksadı Jisung.
"Oh, günaydın."
Minho çekingen bir tavırla konuştuğunda Jisung kulaklığını çantasına atıp onun yanına ilerledi.
"Günaydın?" Sorgular bir tavır takınmıştı çünkü neden burada olduğunu anlamamıştı.
"Ben düşünmüştüm ki... okula beraber yürüyebiliriz."
Jisung derin bir nefes verip kafasıyla onayladı onu. Madem evine kadar gelmişti, reddetmek olmazdı. Sessizce yürümeye başladıklarında Minho bu gergin havadan memnun değildi.
"Bu plan işine girdiğimizden beri düzgünce konuşamadık hiç. Bana kızgın olduğunun farkındayım."
Jisung bu konuların açılmasıyla gerilirken yanındaki çocuğa kısa bir bakış attı. Evet, kızgındı ona.
"Geçmişi geri alamayacağımıza göre bunları konuşmanın anlamı yok Minho."
Minho onun cevabıyla sesli bir nefes verdi. Bu işi konuşup çözmek istiyordu ama bu inatçı çocuk pek bundan yana değil gibiydi.
"Doğru, alamam. Ama en azından bu iki ay boyunca iyi olabiliriz..?"
Jisung belli belirsiz kafasını salladı. Başka şansları yok gibiydi zaten. "İyi olmaktan kastın sana laf sokmamamsa peki, yapmayacağım."
Minho'nun isteği tam olarak bu değildi fakat şimdilik kabul etti. Karşısındaki çocuğun eninde sonunda konuşmayı kabul edeceğini biliyordu. En azından, böyle olmasını umuyordu.
Okula vardıklarında, bahçe kapısından giriyorlardı ki güvenlik onların durdurmuştu. İkisi ona sorgular bakışlar attığında, adamın binanın arka tarafını göstermesiyle neyi kastettiğini anlamışlardı. Jeongin ve işleri.
Hızlı adımlarla binanın arka tarafına ilerlediklerinde ise onlar haricinde tüm ekip buradaydı. Jisung sessizce oturan Felix'e gülümsediğinde sarışın da kendisine geri gülümsemişti. Onunla arasında cidden bir bağ oluştuğuna emin olmuştu artık. Bakışlarını Felix'in hemen yanında ayakta duran ve çakmağıyla oynayan Hyunjin'e çevirdi. Onu ilk defa böylesine sessiz görüyor olabilirdi. Daha doğrusu sakin.
"Evet, herkes burada olduğuna göre toplantı zamanı!"
Jeongin her zamanki gibi yüksek enerjisiyle konuştuktan sonra ellerini çırptı.
"Şimdi, biliyorsunuz bu bir hafta hep Chan'laydık. İşler sandığımdan kolay ilerledi. Bu haftasonu buluşmayı da o teklif etti. Daha önce hiç arkadaşı olmadığını ve dışarı pek çıkmadığını söyledi. Ama asıl şaşırdığım şey, aslında buluştuğumuz saatte kursta olması gerekiyormuş. Benim için ekmiş."
