24. MADDE

1. BÖLÜM

Hayalet okuyucu olmayın, lütfen oy ve yorum atın. Keyifli olumalar 🤍

24.11.21

1. BÖLÜM

ÖLÜMÜN BEKÇİSİ

🦋

Yaşam, ölüm ve Araf. Yarım kalan vedalar, sevda'ya iz kalmış aşklar. Uzun yolculuklar ve sonu gelmeyen tükenmişlikler. 18'de vazgeçilen hayatlar, 24'lük umutlar, 19'da yapılan vedalar. Sayılar ve insanlar.

Ben Turna Sarper, bu benim hikayem.

🦋

Turna Sarper,

Turna Sarper.

18 yaşında, bir ay sonra 19'a basacak olan o kız benim.

Doğum günleri, bir insanın en heyecanlı günleridir değil mi? Özellikle 18'e ayak basanlar için. Bazıları bunun aksini iddia edebilir, doğum günlerini saçma bulabilir. Bende onlardan biriyim aslında ama inanın bana yaşadığım için değil, her yıl bugün tekrar öldüğümden sevmiyorum bu günleri.

Doğum günü pastasına üfleyerek dilek dilediğiniz her mum, benim pastama azrail tarafından koyuluyor.

Siyah, kahverengi ve beyaz.

Umut, hayat ve ölüm.

Ölüm'ü birçok insan siyah hayal ediyor. Oysa mezara herkes beyaz kefenle konuyor. Azrail bile o gün beyaz giyinirken, neden bu kadar kirletildi siyah?

Çehrelerine ölüm bulaşmış bir kızım ben. Elleri ölüm, bedeni ateşle kavrulanım ben.

Engin denizlere açılmış azrail ile sıkı dost, Dört tarafı ölüm ile çevrelenmiş enkaz.

Ben Turna Sarper.

Ben ölümün ta kendisiyim.

"Kendini tanıtmayacak mısın?" Başımı hafif kaldırarak karşımda duran kişiye diktim gözlerimi. İki dakika önce bana kendisini tanıtan Coğrafya öğretmenimin gözleri merakla bana doğrultulmuştu. "Bak ben ve arkadaşların seni bekliyoruz, tatlım." Sınıfa kısa bir bakış attıktan sonra tekrar hocaya döndüm.

"Dilini mi yutmuş bu kız?" Diye fısıldadı birisi.

"Utanıyor musun yoksa?" Diyerek kahkaha attı başka biri.

"Berk!" Coğrafya hocası kahkaha atan çocuğa döndüğünde adının Berk olduğunu anladığım çocuk sessizce oturuşunu düzeltti sadece.

"Turna Sarper." Dedim buz gibi bir sesle.

"Bu kadar mı?" Diye sordu birisi.

"Turna nasıl bir isim ya?"

"İsme bak," diyip kahkaha attı bir çocuk. "Cik cik cik cik," diyerek bir kuş taklidi yaptığında tüm sınıf kahkaha atmıştı.