Özel Bölüm 1

7 3 0
                                    

Turna Sarper,
26.07.2011.

"Turna lütfen dikkatli ol, bir saat sonra almaya geleceğim. Sorun falan istemiyorum, tamam mı bebeğim?" Annemin sesiyle ona döndüm ve gülümsedim.

"Onlar bana bulaşmazsa sorun olmaz, bence." Dedim tatlı tatlı. Güldü. "Çıkışta dondurma yer miyiz anne?"

"Bu sıralar çok dondurma yiyorsun, Turna."

"Ama seviyorum." Dedim omuz silkerek. Dondurma istiyordum.

"Peki, şöyle bir anlaşma yapalım o zaman." Dedi ve dizlerinin üstüne çöktü. Yüzüne düşün saçlarını kulaklarının arkasına sıkıştırdı, bana döndü. "Akşam brokoli yersen, sana dondurma alırım."

"Brokoli mi?" Dedim yüzümü buruşturarak. "Yemek istemem!"

"O zaman dondurma yok." Dedi annemde omuz silkerek.

"Üzülüyorum ama?" Dediğimde büzdüğüm dudakları iki parmağının arasına alıp sıktı.

"Küçük oyuncuya da bakın siz," dedi gülümseyerek. "Haydi doğru sınıfına, geç kalacaksın."

"Peki, görüşürüz anne." Uzanıp yanağına bir öpücük bıraktıktan sonra koşarak yanından geçtim ve sınıfıma ilerledim. Belki akşam babamdan istersem, o bana dondurma alırdı.

Sınıfa girdiğimde içeride Fundayı da gördüm. Yüzüm asıldı. Hiç ama hiç sevmiyordum bu kızı. Benim kilomla dalga geçiyor, yüzüme bale yapamayacağım ile ilgili bir sürü şey saydırıyordu. Ben kilolu değildim ki, benimle dalga geçsin. O çok fazla inceydi. Yemek yesin, benim gibi olsun. Ne diye benimle dalga geçiyordu? Sinir oluyordum.

"Merhaba Turna." Diyerek yanıma gelen hocaya döndüm. "Hazırsan, başlayalım. Herkes burada, çantanı köşeye bırak lütfen." Hocaya başımı sallayıp arkama döndüm ve koşarak çantamı bırakmaya ilerledim. Çantamı koyacağım yerde bir kız oturuyordu. Siyah kıvırcık saçları, yeşil gözleri vardı. Çok güzel görünüyordu. Gülümsedim.

"Merhaba." Dedim kıza bakarak. Elinde ki dondurmayı yiyordu. Başını kaldırıp bana baktı.

"Merhaba." Dedi sakince.

"Çantamı buraya bıraksam senin için sorun, olur mu?" Dediğim de omuz silkti.

"Sorun olmaz." Sonra yeniden dondurma yemeye başladı. Elinde ki dondurmaya imrenerek baktım.

"Elinde ki dondurmayı nereden aldın?" Dedim bu sefer. Canım çekmişti. Yutkundum.

"Okulun karşı tarafında pastane var, orada satıyorlar. Teyzem aldı bana da." Dedi gülümseyerek. Benden büyüktü biraz. Boyundan belliydi. Burada ki tüm herkesten daha uzun bir kızdı.

"Anladım," dedim. "Saçların çok güzel." Belki benimle arkadaş olurdu. "Kıvırcık kıvırcık." Dedim iki elimi de havaya kaldırıp kendi etrafımda dönerek. Bu hareketime karşın kıkırdadı.

"Saçlarım normalde dalgalı, annem böyle kıvırcık olsun diye dün banyo yaptıktan sonra ördü. Sende ör, belki seninde olur."

24. MADDEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin