Episode 1

95.5K 1.1K 62
                                    


တကယ်တမ်းလူဆိုတာပျော်ရာမှာနေတာထက်
တော်ရာမှာနေရတာသဘာဝမို့

မြန်မာပြည်ကနေ မိသားစုလိုက်ထွက်ခွာလာခဲ့တာ ၁၀ နှစ်ခန့်ရှိပြီဖြစ်သည်။

ခခနဲ့ ရာရာ ဟာ တစ်နှစ်ကြီးတစ်နှစ်
ငယ်သာကွာတာမို့ကျောင်းတက်တော့လည်းတူတူသာဖြစ်သည်။

ကျောင်းကအပြန် ရာရာဟာစောစောပြန်သွားတာမို့
ခခဟာ ပါပါ့ကိုဖုန်းခေါ်နေခဲ့သည်။

ပါပါကလည်း ဖုန်းမကိုင် မေမေကလည်းဖုန်းမကိုင်ကြတာမို့ အားငယ်စိတ်ကကြီးစိုးလာခဲ့တော့သည်။

ကျောင်း ကော်ရစ်ဒါမှာ လူတစ်ယောက်မှာ မရှိတော့တာမို့ အားငယ်စိတ်ကြောင့် ခခတစ်ယောက် ငိုချင်လာမိတော့သည်။

လိုင်းကားဂိတ်ရောက်သည်ထိ
လေးပင်တဲ့ခြေလှမ်းတွေနဲ့ လျောက်လာရင်း
မျက်ရည်ဥတွေဟာ တောက်လျှောက်ကျလာတော့သည်။

" ရာရာစုတ် ငါ့ကိုမစောင့်ဘူး"

အကြီးဖြစ်သော်လည်း ခခဟာ ရာရာထက် အနည်းငယ် နုံအသည်။

ရာရာဟာ ပါပါ့ရုပ်နဲ့ မေမေ့လိုသွက်လက်ချက်ချာသည်။

ခခကတော့ မေမေနဲ့ ပိုတူပြီး ပါပါ့လို့ အေးတိအေးစက်ကလေးဖြစ်သည်။


ကြောက်ပါတယ်ဆိုမှ မိုးစက်တွေဟာ တဖွဲဖွဲသူမကိုယ်ပေါ်ဆက်တိုက်ကျဆင်းလာသောကြောင့်ကြွက်စုတ်ကလေးလိုဖြစ်နေတော့သည်။

ကားဂိတ်ကအမိုးလေးထဲကိုပြေးပေမဲ့မိုးဟာ
သည်းသထက်သည်းလာသောကြောင့်
ခခဟာ ကားဂိတ်မှာ ထိုင်ရင်း ဘာမှမလုပ်တက်တာမို့
ငိုချလိုက်တော့သည်။

သူမရှေ့မှာစိုက်စိုက်မြိုက်မြိုက် ထိုးရပ်လိုက်သောကားတစ်စီးကြောင့်

ခခဟာ ငိုနေရာမှမျက်လုံးလေးတွေပွတ်သပ်ရင်းကြည့်လိုက်သည်။

" ခလေး ... တစ်ယောက်တည်းဘာလုပ်နေတာလဲ"

နွေးထွေးဩရှတဲ့ အသံတစ်ခုကြောင့်
ခခဟာ မျက်ရည်တွေရပ်စဲသွားတော့သည်။

" ဟာ.. ခလေးကတော့ ဖျားတော့မှာပဲ"

ပါးစပ်ကရေရွတ်ရင်း ရဲခေါင်ဟာ ကားပေါ်မှ ဆင်းလာခဲ့သည်။

Daddy Aesthetic​  (Daddyဗေဒ)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin