CHAPTER14: Unfortunate Day

55 3 0
                                        

Jess's POV

"Kamusta na Jess? Maayos na ba yung pakiramdam mo?"

"Medyo poh manang pero don't worry, okay na poh ako.."

"Hay.. sa susunod kase umayos ng hindi nagkakasakit, ayan tuloy umabsent ka pa.."

"Opo manang.. nga pala, alam na poh ba ni momy na may saket ako?"

"Oo sinabe ko na kanina.. ang sabi nya ang pabaya mo daw kase. Mag ingat ka nalang daw sa susunod.." bigla naman akong nalungkot pagkatapos kong marinig yun.

*sigh* ano pa bang aasahan ko. Kailan ba naging concern saken si momy?

"Sige na Jess baba na ako. Tawagin mo nalang ako pag may kailangan ka ha.."

"Yes manang.." lumabas na si manang pagkatapos nun at isinara na ang pinto.

Nagulat ako kasi bigla nalang may tumulong luha sa librong hawak hawak ko.

Umiiyak ako..

Aishh nakakainis naman kase eh, bakit ba kasi ako nagkaroon ng ganung magulang. Malas na nga ako pagdating sa ibang bagay pati ba naman sa magulang malas paren?

Lalo akong naluha nang na alala ko yung nangyari saken sa cafeteria. Sigurado akong pagpasok ko sasama na yung tingin saken ng mga tao.

Ang tagal kong pinaghirapan yung image ko tapos masisira nalang sa isang iglap.

Arghhh bakit ba ganto.. ang nakakainis pa, hindi ako makaramdam ng galit kay Ivan. Oo galit ako sa kanya kahapon pero ngayon ewan ko, parang galit na hindi na? ahhh ewan ko..

Hindi nga pala ako makakapasok ngayon dahil sa nagkasakit ako. Pano ba naman kagabi habang naglalakad ako bigla nalang umulan ng malakas and worst, wala pa akong dalang payong. Aishhh ang malas ko talaga kahit kailan..

~~*~~

KRINGGGG..

Aishh ano ba yun ang ingay eh. Kitang natutulog ako eh.

KRINGGGG..

Ay peste.. sino ba to. Sinagot ko nalang yung tawag since naistorbo naren naman ako ng tuluyan.

"Kung sino ka man fuck you.."

"Hey Jess the mouth. Kanina pa kaya kita tinatawagan hindi ka nasagot. Baket ba hindi ka pumasok.." tss si courtney pala akala ko kung sino.. aishhh sino pa bang inaasahan mong tatawag sayo.

"Im sick Courtney. Just tell maam that I will be absent because I have fever.." bigla naman akong nakarinig ng malalim na paghinga galing kabilang line.

"Why courtney? Is there something wrong?.."

"Do you want some company? Willing akong umabsent dito.." bigla naman akong napangiti sa sinabe ni courtney and honestly, I feel relieved.

Nakaktuwa lang kase kahet papano may nag alala rin pala saken.

"No need courtney. After class nalang siguro.."

"Are you sure bhest? If thats what you want its okay. Sige after class nalang kita pupuntahan dyan ha.."

"Sure thing bhest. Sige na.."

"Sige bye.." then I hung up the phone.

Aishh ang sama talaga ng pakiramdam ko pero di naman to ganun kalala. For sure bukas wala naren to. Itutulog ko nalang muna ulit to.

Courtney's POV

"okay class dismissed.." hay sa wakas lunch na rin. Ayaw pa kase paawat ng teacher na yun eh, nag extend na nga sya ng 5 minutes ..

The New HimTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon