အနမ်းပွင့်၏ ရင်ခုန်သံ
(အထက်တန်းကျောင်းသားလေး Jung Hoseok)
***
ဒယ်ဂူမြို့ရဲ့ အထက်တန်းကျောင်းလေးတခုတွင် ,
"Hoseok အ့တာ ဆိုငါတို့ပြန်နှင့်ပြီနော်"
တံမြက်စည်းတွေ ဂေါ်ပြားတွေနဲ့ အမှိုက်ပုံးတွေကိုသယ်ကာ အတန်းထဲသွားထားပြီးနောက် လွယ်အိတ်တွေယူကာ အပြင်ပြန်ထွက်လာကြတဲ့ ကျောင်းသားသုံးယောက်။ ထ်ိုသုံးယောက်အနက်မှ တယောက်က သစ်ရွက်ခြောက်တွေကို မီးရှို့နေတဲ့ Jung Hoseok ဆိုတဲ့ကောင်လေးအား လှမ်းပြောလိုက်သည် ။
"အေး ငါဒါတွေမီးငြိမ်းပြီးမှပြန်လိုက်မယ် ... မင်းတို့ပြန်နှင့်ကြ အခန်းတံခါးတွေတော့ သေချာပိတ်ခဲ့တယ်မလား "
"အေး ပိတ်ခဲ့တယ် ... ဒီမှာ မင်းလွယ်အိတ် ငါတို့ပြန်ပြီ"
Hoseok လည်း ခေါင်းငြိမ့်ကာ လှမ်းပေးနေတဲ့ သူ့လွယ်အိတ်ကို ယူ၍ လွယ်ထားလိုက်သည်။
ဒီနေ့က သူအသင်းကျတဲ့ရက်မလို့ ဆရာမခိုင်းတဲ့အတိုင်း သူတို့အတန်းရှေ့က သစ်ရွက်ခြောက်တွေကို လှည်းကျင်းကာ စုပုံမီးရှို့နေခြင်း ဖြစ်သည်။ ပြီးခါနီးပြီမလို့ သူ့အသင်းဖော်တွေက ပြန်ဖို့ပြောကြခြင်းဖြစ်ပြီး အသင်းခေါင်းဆောင် သူကတော့ ဒီမီးပုံကို ငြိမ်းရန် ကျန်နေခဲ့လိုက်သည် ။
ကျောင်းနဲ့အိမ်ကလဲ နီးတဲ့အတွက် သူ့အတွက်ကကိစ္စမရှိ ..။
တဖြည်းဖြည်းလောင်မြိုက်ကာ ပြာအဖြစ်ပြောင်းလဲနေတဲ့ သစ်ရွက်တွေကို မီးသေအောင်စောင့်ရင်း မီးပုံနဲ့ မလှမ်းမကမ်းက သစ်ပင်လေးအောက်မှာ သူစာထိုင်ဖတ်နေလိုက်သည် ။
YOU ARE READING
Heartbeat Of Kiss (Completed)
Fanfictionစီးကရက်ရဲ့အရသာက ခါးတယ် ။ စတော်ဘယ်ရီရဲ့အရသာက ချိုတယ်။ ကျွန်တော်က အဲ့ဒီအရသာ နှစ်ခုလုံးကို အကောင်းဆုံးခံစားရစေတဲ့ ခင်ဗျားရဲ့နှုတ်ခမ်းပါးတွေကို စွဲလန်းတယ် စီးကရက္ရဲ႕အရသာက ခါးတယ္ ။ စေတာ္ဘယ္ရီရဲ႕အရသာက ခ်ိဳတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က အဲ့ဒီအရသာ ႏွစ္ခုလုံးကို အေကာင္းဆုံ...