လေယာဥ်ပေါ်က ဆင်းဆင်းချင်း
"Yoongi က အခု ဆိုးလ်ကို ရောက်နေလောက်ပြီ"
ဆိုတဲ့ ဦးလေးလှမ်းပြောတဲ့ စကားကို ကြားပြီး ဒယ်ဂူကို ပြန်ဖို့ ပြင်နေတဲ့ Hoseok ခြေလှမ်းတွေ သူ့အဖိုးရဲ့ ဆိုးလ်က ရုံးချုပ်စီကို ဦးတည်သွားရတော့သည်။
ခြေလှမ်းကျယ်ကြီးတွေနဲ့ သူ့အဖိုးရဲ့ ရုံးခန်းရှေ့ရောက်တော့ ကြားလိုက်ရတဲ့ စကားကြောင့် တံခါးကိုအမြန်ဆွဲဖွင့်ကာ ဟန့်တားမိသည်။
အလန့်တကြားလေး သူ့ကို ပြူးကြည့်လာတဲ့ မျက်ဝန်းငယ်က တကယ်ကို အသဲယားစရာ ။ ခဏလေးအတွင်း မျက်ရည်ကြည်တွေ ရစ်ဖွဲ့လာတဲ့ hyung ပေါက်စက နှုတ်ခမ်းပါးလေးကို လှုပ်ရုံလေးနဲ့
"Hoseokie ~~ "
လို့ ခေါ်နေသေးတာ။
Hoseok သူ့အဖိုးရှိနေတာကိုပင် ဂရုမစိုက် ကိုယ်ငယ်လေးစီ ပြေးသွားပြီး အင့်ခနဲ ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းဖက်ထားမိသည်။
နားနားလေးကို နှုတ်ခမ်းကပ်ပြီး
"လွမ်းနေလိုက်ရတာကွာ ~~ "
"ဟင့် .. ငါကောပဲ"
"အဟမ်း အဟမ်း "
ဥက္ကဌ ရဲ့ချောင်းဟန့်သံကြောင့် Yoongi က ဖယ်ခွာဖို့လုပ်လိုက်ပေမယ့် အတင်းဖက်ထားတဲ့ Hoseok ကြောင့် မလှုပ်သာ။
Hoseokက အဝ ဖက်ပြီးမှ လွှတ်ပေးလိုက်သည်။
ဖြူအုအု လက်ကလေးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး သူ့ပေါင်ပေါ်တင်ထားတဲ့ Hoseok က သူ့အဖိုးကို ကြည့်ကာ
"ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်ကို ခွဲဖို့မကြိုးစားပါနဲ့တော့။ အဖိုး စိတ်တိုင်းကျ ကျွန်တော် ပညာသင်ခဲ့ပြီးပြီလေ။"
"ငါ မင်းတို့ကို ခွဲမယ်လို့ ဘယ်သူပြောလဲ"
အဖိုးဖြစ်သူရဲ့ စကားကြောင့် Hoseok မျက်ခုံးပင့်မိသွားသလို တစ်ဆက်တည်း ပျော်မိသွားသည်။
ဒါပေမဲ့ သူ့အဖိုးက ဘယ်တော့မှ လွယ်တဲ့သူမဟုတ်ခဲ့။
နှစ်နှစ်ကြာအောင် ခွဲထားခဲ့တဲ့ ကံကြမ္မာကကော သူတို့ကို ကြည်စယ်လို့ ဝပြီတဲ့လား။
ဟင့်အင်း ...။
"ဒါပေမဲ့ ... တစ်ခုတော့ရှိတယ်"
သူတွေးထားသလိုပင် တကယ်လည်း မလွယ်တဲ့ အဖိုးပါပင်။
YOU ARE READING
Heartbeat Of Kiss (Completed)
Fanfictionစီးကရက်ရဲ့အရသာက ခါးတယ် ။ စတော်ဘယ်ရီရဲ့အရသာက ချိုတယ်။ ကျွန်တော်က အဲ့ဒီအရသာ နှစ်ခုလုံးကို အကောင်းဆုံးခံစားရစေတဲ့ ခင်ဗျားရဲ့နှုတ်ခမ်းပါးတွေကို စွဲလန်းတယ် စီးကရက္ရဲ႕အရသာက ခါးတယ္ ။ စေတာ္ဘယ္ရီရဲ႕အရသာက ခ်ိဳတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က အဲ့ဒီအရသာ ႏွစ္ခုလုံးကို အေကာင္းဆုံ...
