oh, let me be your teddy bear

thirty-two

Uzun bir aradan sonra buradayız gene,

Yazım yanlışları olursa üzgünüm,

İyi okumalar,

×××

Gözlerimi açtığım yeni sabahta, bu sefer insan formumdaydım. Yorgunluğuma ve derin uykuma rağmen bu nasıl dönüşmediğimi anlamamıştım. Ama sabaha Harry ile uğraşarak başlayacak olmam beni fazlasıyla mutlu etmişti. Bu yüzden hızla yattığım yerde döndüm ve alarmdan önce açılan bilinç altımla, derin bir uykuda olan Harry'nin yan profiline baktım.

Açık kalmış perdelerden sızan keskin güneş ışığı yüzünün benden taraftaki yarısını gölgede bırakıyor, ancak aynı zamanda Harry'nin ışık saçmasını sağlıyordu.

İç çekerek gülümsememi yüzüme yayarak izledim onu. Çok yakışıklıydı, çok da tatlı olabiliyordu, aşırı derecede seksiydi ve durgun ifadesinden en abartılı mimiklerine kadar her şeyiyle beni kendisine hayran bırakıyordu. Bu nedenle hayranlığımı ona bizzat yansıtabilmek için yatakta kaydım ve saniyeler içinde omzuna doğru çıkmıştım.

"Sen benim Harry'msin ve hep böyle kalacaksın."

Onun uyanmasına neden olacağımı bilerek, ancak uyanmasını da istemeyerek yanağına dudaklarımı yapıştıracaktım ki, benden önce davranan Harry'nin telefonuyla duraksadım. Hızla uzanıp o uyanmadan alarmı kapattım, fakat geri bırakamadan gözüme ilişien mesaj ve bugünün tarihiyle doğruldum.

Sarı Civciv;
-Bu yılda yapacağımız sürprizsiz doğum günü partine hazır mısın!?💪🏻✨🎉🎂🤤😋

-Ne kadar istemesen de yine herkesi toplayacağım!

1 Şubat...

Sessiz bir çığlık için dudaklarımı araladıktan sonra doğruldum. Ne demek bana bu özel gün haber verilmiyor ve bensiz plan yapılıyor?

"Niall..." Dedim fısıldayarak. "Yeni kurbanım sensin."

"Louis?" Harry'nin sesiyle hızla telefonu yorganın altına soktum ve gülümseyerek döndüm uyanmaya çalışan sevgilime. "Benden önce uyanmışsın yine. Alarm çaldı mı?"

"Az kalsın çalıyordu ben kapattım, ama yine de uyandın, seni ben uyandıracaktım!"

"Lütfen Lou," Onun beni çekmesine kalmadan hızla üzerine uzandım. "..zaten alarmımı normalden erkene kuruyorum seninle ilgilenmek için. Benimle birlikte uyandığın yetmiyor, bir de geç kalmama neden oluyorsun."

İş! Şuan benim için en büyük problem bu! Ne yapmalıyım, ne? Çalıştır şu pamuk kafanı...

"Sen gerçekten benden bir öpücük almadan başladığın günün güzel geçeceğini mi zannediyorsun?"

Harry'nin uykulu suratında hoş bir gülümseme belirince uzanarak dudaklarına yaslandım. Etrafıma sarılan kolların aklımı karıştırmasına izin vermeyerek, tek çare gibi görünen fikrimi gerçekleştirecek ilk adımı attım.

"Şimdi sen uyanarak benim planlarımı bozduğun için tekrar uyu hadi."

Kıvırcığım gülerek gözlerime bakmadan önce konuştum. "Uykumu alıp uyandıktan sonra nasıl..."

"Harry," dedim gözlerinin içine bakarak. "..uyu."

Önce gülümsemesi yüzünde donarak, yeşil gözler buğulanmaya başlayıp yavaşça kapanınca gülümsedim. "Teşekkürler Harreh."

Üzerinden dikkatlice kalkıp telefonunu aldım, onunkinin yerine kendiminkini koydum ve yatağın ucundan beri baktım Harry'ye. "Her şey senin ve tabii ki benim için Harreh."