SELAAAAAAAM
Asıl intihara on kala buydu arkadaşlar.
Önceki minik bir spoi olabilir.d
Ne olursa olsun hyunhodan vazgeçmeyen yanım yine yazıyor bir şeyler.
Daddy issues'da olduğu gibi sizden ilk günden güzel destek görsem devam ederim aksi takdirde ilham gelmiyor ve kaldırıyorum.
Given gibi.
Burada biraz daha kaos olmadan(?)
Bolca aşk (?)
Ve güzel şeyler görelim
İyi okumalar diliyorum
💖♠️
-----------Yazar'dan 🦋
------
~~
Hayır biricik dostum alakası bile yok!Ben inanmıyorum sana! Ama neyse , bak ne söyleyeceğimi unuttum. Bunun için aramadım ben seni. Bizim sınıfta, şu en arkada oturan sessiz çocuğu biliyorsun değil mi? Dün gece intihara kalkışmış.. mahalle ayağa kalktı resmen, inanamadım lan!
Oha.. ciddi misin? Çok kötü...
Kötü tabii! Çok yalnız lan çocuk.
Doğru..neyse amına koyayım çık şu evden geç kalıyoruz!
~~~~
Minho telefonu hızla kapatıp Chan'ın arkasından ona edeceği küfürleri umursamadan koşa koşa aşağıya inip annesine havadan bir öpücük atmış;
" Oğlun ülkeyi kurtarmaya gidiyor hanımefendi,görüşürüz!" Diye bağırıp hızla çıkmıştı. Annesinin güzel kahkahası evin dışından da duyulunca gülerek asansöre binmiş, çok geçmeden siteden çıkmayı ve Chan'ın koluna girmeyi başarmıştı.İkili sohbet ede ede okula vardıkları sırada çok geçmeden sınıflarına girdiler. Minho herkese enerjik bir şekilde selam vermiş;
" Günaydın! günaydın! günaydın!" diye diye yerine geçip çantasını bırakmıştı.Diğerlerinin yanına gideceği sırada cam kenarı, en arka sırada oturan
'o çocuk ' çekti dikkatini. Kapüşonunu kafasına geçirmiş önündeki kağıda boş boş bakıyordu.
Minho bakışlarını çekip diğerlerinin yanına gidince hocaları gelene kadar sabah eğlencesini eksik etmemişlerdi." Evet beyler! Oturun yerinize. Ulan! Şarkı söylemeyi bırak da beni dinle!"
" Al artık koynuna beni karam- ah pardon hocam.."
(Y.n: GUNAHİN BOYNUNA CAN KARAM)
Kahkahalar bir saniye eksik olmazken hocaları beklemeden söze girdi.
" Sorun değil sessizlik lütfen... Nasılsınız bakalım?"
" Müthiş!"
" Minho ne içtin?"
" Hocam vallahi daha hiçbir şey içmedim! Enerjiğim sadece."
" Alıştık artık.. her neyse biricik başkanımız bay Lee Minho gelip yoklamayı almaya ne der?"
" Hemen der!"
Hızla ayağa kalkıp öğretmen masasının yanına ulaşmış, kağıdı aldığı gibi bir bir okumaya başlamıştı.
" Kim Seungmin.."
" Buradayım!"
" Bang Christopher Chan!"
" Beraber geldik ya oğlum!"
" Tamam sus. Hwang Hyunjin?"
Son kelimesinden sonra sınıfa bakmak zorunda kalmıştı. Ses yoktu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İntihara On Kala •HyunHo•
Fanfiction• Yaramızı unutturur. Yarayı kapatan aşk, yaradan da derin.• Sınıfın sessiz, yalnız, intihara meyilli çocuğu ile aynı sınıftaki deli dolu başkan.