Find You Again | Jirosé

9

Gözlerim yaşarmaya başlamıştı. Yerde yatan bu kadın kesinlikle Rosé'ydi.

Ama bu nasıl mümkün olabilirdi ki?

Yerden kalkarak yavaşça yanına yaklaştım.
Öldüğü gün giydiği beyaz elbisesi vardı üzerinde ama kan yoktu.

Nefes alıp almadığına bakmak için yüzümü ağzına yaklaştırdım.

Yaşıyor!

Nefes alıyordu!

Gördüklerimin gerçek olup olmadığını anlamak için gözlerimi ovalaladım.

Tanrım neler oluyor?

Ona yakından bakmak için yüzüne yaklaştım.

Melek gibi görünüyordu...
Bu kesinlikle benim karımdı.

Elimi yavaşça yanağına koyduğum sırada gözlerini kırpıştırmaya başladı.

Korkuyla geri çekildim.

Gözlerini açarak yerden kalkmaya çalıştı.

Şok olmuş bir halde ona baktım.

Başını yerden kaldırarak bana baktı.
Daha fazla dayanamayıp boynuna sarıldım.

"Rosé seni çok özledim sevgilim!"

Ona sarılırken bir yandan da ağlıyordum
"Beni çok beklettin"

Rosé ise hiçbir tepki vermiyordu.
Ondan ayrılıp yüzünde baktım.

"Rosé nasıl oldu bu? Yani sen nasıl-"

Bunu söylemenin yanlış olduğunu düşünerek lafımı yarıda kestim.

Rosé ise hâlâ şaşkınlıkla bana bakıyordu.

"Sen iyisin öyle değil mi Rosé? Bir yerin yaralanmadı değil mi?"

Rosé donuk gözlerle bana baktı

"Pardon, siz kimsiniz?"