Find You Again | Jirosé

10

Şüphe ile ona baktım

Yoksa bu kadın Rosé değil miydi?

"Sen Rosé'sin değil mi?''

Lütfen beni hatırlasın...

"Evet benim adım Rosé. Ama siz beni nereden tanıyorsunuz ve ben neredeyim?"

Dedi etrafına bakınarak.

"Rosé benim Jimin... Ben senin eşinim. Evliyiz biz" deyip parmağımdaki yüzüğü gösterdim.

Neden beni hatırlamıyordu?

Kendi kendime bunun ne önemi var diye düşündüm. Ne de olsa Rosé buradaydı.

Rosé'nin kolundan tuttum
"Hadi buradan gidelim"

Rosé sersemlemiş bir halde benimle yürümeye başladı.

Kalbim hiç olmadığı kadar hızlı atıyordu.

Rosé'yi terkar buldum...

Bir şekilde arabamı bulmayı başardık ve arabaya bindik.

Rosé sadece dikkatlice arabayı inceliyordu.

Sürerken bir yandan da ona baktım.
"Bu arabayı almak için ne kadar da ısrar etmiştin. Ben siyah olanı alalım demiştim ama sen kırmızı olsun diye tutturmuştun."

Dedim kendi kendime gülerek.

Tekrardan ona baktım.

Belki hatırlamıştır.

Ama Rosé sadece boş gözlerle bana bakıyordu.

Eve vardığımızda arabayı durdurdum ve aşağıya inip Rosé'nin kapısını açtım.

Kolundan tutarak arabadan inmesine yardımcı oldum.

Meraklı gözlerle eve bakmaya başladı

"Neredeyim ben? Burası neresi?"

"Burası bizim evimiz Rosé"
Dedim ve anahtarımı kilide sokarak kapıyı açtım.

İçeri girdim ve kapının dışında duran Rosé'ye baktım.

İçeri girip girmemekte kararsızdı.

Yavaş adımlarla yanıma yaklaştı.

Lambayı açarak salona girdim.

Rosé de tam arkamdaydı.

Lanet olsun ev berbat görünüyor!

Panikleyerek ortalığa dağılmış eşyaları toplamaya başladım

Bir yandan da Rosé'ye durumu açıklamaya çalışıyordum:

"Kusura bakma, sen gittiğinden beri temizlik ile pek ilgilenmedim"

Etrafı düzenledikten sonra Rosé'ye baktım.

"Otursana" deyip koltuğu gösterdim.

Koltuğa oturdu ve salonu incelemeye başladı.

Çok huzursuz olmuştum. Rosé dağınıklıktan nefret ederdi.

"Beni hâlâ hatırlamıyor musun?"

Bana baktı.
"Hayır"

Başımı salladım.  Ona kendimi hatırlatmak için her şeyi yapacaktım...