8

486 36 0
                                    

Karakoldan çıktıktan sonra arabama bindim ve dümdüz sürmeye başladım.
Nereye gittiğimi bilmiyordum tek yaptığım ağlamaktı.

Sadece Rosé'nin yanında olmak istiyordum. 2 yıldır nasıl yaşadığımı bilmiyorum.

Rosé gittikten sonra hep bir yanım eksikti.

Arabayı ormanlık bir yola kadar sürdüm. Nerede olduğumu bilmiyordum.

Gözyaşlarım durmuyordu
Ormanın sessizliğine fısıldadım

"Neredesin sevgilim?"

Cebimdeki fotoğrafı çıkardım.

O gün eğer Rosé ile kalsaydım şu an yanımda olabilirdi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

O gün eğer Rosé ile kalsaydım şu an yanımda olabilirdi.

Fotoğrafı kalbime bastırdım ve diz çöküp hıçkırarak ağlamaya başladım.

Vücudum yanıyor gibiydi.
Güçlükle kalktım ve yürümeye başladım.

Yürüyüp bu lanet şehirden uzaklaşmak istiyordum.

Hava kararmak üzereydi ve ben nerde olduğumu bilmiyordum. İleride eski bir tünel gördüm ve oraya ilerlemeye başladım.

Tünele yaklaştığımda bir şey gözüne çarptı.

Tünelin ucunda yerde yatan biri vardı.
Hemen korkuyla kenara geçtim ve telefonumu çıkardım.

Ambulansı aramaya çalıştım ancak telefon çekmiyordu.

Yardım edip etmemekte kararsız kalsam da yanına gitmeye karar verdim.

Temkinli bir halde yerde yatan kişiye yaklaştım.
Bu bir kadındı.

Daha çok yaklaştım.
Nedense bir anda kalbim yerinden çıkacakmış gibi atmaya başladı. Çok tanıdık geliyordu.

Kadının önüne geldim

Ama bu-

Gördüğüm manzara ile korkuyla sendeleyip düştüm.

Yerde yatan kadın Rosé'ydi...

Find You Again | JiroséHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin