「C H E A T H I N G I S A C R I M E //B A J I F U Y U」

.Still Learning.

"Who I am?, what I'm on?
Ben kimim?, ne yapıyorum?
Who I've hurt and where they've gone?
Kime zarar verdim ve nereye gittiler?
I know that I've done some wrong.
Biraz yanlış yaptığımı biliyorum.
But I'm tryna make it right.
Ama doğruyu yapmaya çalışıyorum.
The same mistakes on and on.
Aynı hatalar, tekrar tekrar.
To all my friends, I'm sorry for .
Bütün arkadaşlarımdan özür dilerim.
You know that I love you.
Seni sevdiğimi biliyorsun.
But I'm still learnin to love myself.
Ama hala kendimi sevmeyi öğreniyorum."

"Değiştin Chifuyu."
"Sende. Herkes değişir Takemichi."

Sıkıntılı bir nefes verdi Takemichi. Demek istediği şey bu değildi. Arkadaşı kökten değişmişti. Artık onu tanıyamıyordu. O artık Chfuyu değildi sanki. Sürekli Azrail görmüş gibi bakıyordu ve bu durum Takemichi'nin sinirlerini bozuyordu. Onunla konuşurken gülüştüğü günleri özlemişti.

"Ama sen kökten değişmişsin. Tanıdığım Chifuyu'dan eser kalmamış. Tanıyamıyorum artık seni."
"Sana en başından beri beni tanıdığını düşündüren şey neydi Takemichi?"

Duyduğu şeyle afalladı Takemichi. Bu da ne demekti? Onlar gayet iyi geçiniyorlardı.

"Ne?"
"Mesela benim intihara kalkıştığımı? Ya da bunu duyan annemin bana sadece yük olmayı bırak diye kağıt bıraktığını? Veyahut o çok sevdiğin Manjiro'nun arkadaşı Baji'nin bir oyun için benimle çıktığını ve onu Kazutora ile öpüştüğünü gördüğümü?"
"..."

Takemichi duydukları karşısında şoka girmişti. Ne bir şey diyebiliyor ne de bir tepki verebiliyordu. Baji bunu gerçekten yapmış mıydı? Yaptıysa sevgilisi gerçekten de buna karşı susmuş ve kendisine hiçbir şey dememiş miydi? Chifuyu'nun ona acı içinde baktığını görünce geriledi Takemichi. Bu, isteyerek yaptığı bir şey değildi. Chifuyu'nun balıklar gibi donuk bakan korkunç gözleri yavaşça Azrail görmüş gibiye dönmüştü. Şimdi ise acı içinde biri gibi bakıyordu. Takemichi ise yardım eli uzatmak yerine geri çekilmişti. Kendine küfür etti. Chifuyu tarafından bakılınca bu tepkisinin ne kadar can yakacağını düşündü. Arkadaşı gözleri önünde yardım çığlıkları atıyordu ama görememişti. Arkadaşı gözleri önünde yavaş yavaş ölüyordu. Belki çok yakın değillerdi ama arkadaşlardı.

"Üzgünüm Takemichi."

Sırıtan arkadaşına kaşlarını çatarak baktı. Ağlıyordu. Ama ağlarken gülüyordu. Bu nasıl işti? Arkadaşı sonunda delirmiş miydi gerçekten? Kahkaha atmaya başlayan arkadaşının gülmesinin bitmesini bekledi. Belki de bir çeşit sinir krizine girmişti. Takemichi, sadece bundan ibaret olmasını umdu.

"Seni sevdiğimi biliyorsun Takemichi. Ama ben hala kendimi sevmeyi öğreniyorum."

Chifuyu kendini sevmeye çalışmakta başarısız olalı baya oluyordu. Ne zaman vazgeçtiğini hatırlamıyordu bile. Ama Takemichi'nin bu ayrıntıyı bilmesine gerek yoktu.

&&&&&&&&&&

Yeni bölüm nasıldı?
Diğer bölüm biraz Takemikey var haberiniz olsun.