「C H E A T H I N G I S A C R I M E //B A J I F U Y U」

.Let Me Out.

"이제 누구라도 좋아.
Artık kim olursa olsun önemsiz.
세상에 지친 날 누가 좀 제발 안아줘.
Dünyadan bıkmış beni birisi lütfen sarsın.
눈물에 젖은 날 누가 좀 닦아줘.
Gözyaşlarıyla ıslanmış beni birisi kurulasın.
힘들어하는 날 제발 먼저 눈치채줘.
Çırpınan beni lütfen bir an önce fark edin.
못난 날 알아줘.
Aptal olan beni anlayın.
제발 날 도와줘.
Lütfen bana yardım edin."

Aldığım uyuşturucunun etkisiyle saatler boyunca dans etmiş yorulunca da kenara çekilmişti. Chifuyu pis olduğuna emin olduğu, tiksinerek de olsa oturduğu iki kişilik koltuktan etrafı izlemeye başladı. Burası bardaki yüksek sesten uzak, sigara içmeye gelen kişilerin bulunduğu bir yerdi. Buraya çok fazla kişi gelmezdi çünkü bulunması kolay bir yer değildi. Chifuyu uyuşturucu aldığı adamı ararken bulmuştu. Kenarda ot içen bir çocuğun ona flörtöz bir şekilde göz kırptığında o da ona zorla bir sırıtma gönderdi. Çocuk gayet hoş biriydi. Çok güzel biriydi bir kere. Chifuyu'nun aksine. Hiç yarası yoktu. Başı ağrımaya başlayınca küfür edip gözlerimi kapadı. Midesi de bulanmaya başlamıştı ama acil bir şey değildi. Hem adamı bulup daha fazla uyuşturucu almıştı Chifuyu. Sorun yoktu. Eğer fazla zorlanırsa yeni bir tane alırdı. Çocuk Chifuyu'ya sırnaşınca ona döndü. O Chifuyu'ya yardım edebilir miydi? Artık kim olduğu önemsizdi. Birinin ona yardım etmesini istiyordu. Muhtaçtı ilgiye. Kafasını omzuna koydu, gözlerimi kapattı. Çocuk nazik bir sesle konuşmaya başladı.

"Sorun ne?"
"Bana yardım edebilir misin? Lütfen yardım et."

Bir kez çocukluk yapmakta sorun olmazdı değil mi? Bir kez de o ağlasa, kendisi yaralarını sarmasa, yardım istese olur muydu? Bir kez olsa da çocukluk etti Chifuyu.

"Sorunun ne olduğunu söylersen."
"Çok acıyor canım. İlgi istiyorum. Ama daha önce hiç ilgi ve yardım almadım. Bir keresinde gerçekten sevildim sandım ama yanılmışım."
"Ah, canım..."

Çocuğa göre Chifuyu dolandırılacak başka bir av dahaydı. Ama çocuk zaten kandırılmıştı. Acıdığını hissetti. Çocuğun saçlarını okşamaya başladığında çocuğun merakla onu izlemesinden de gerçekten daha önce hiç ilgi almadığını anladı. Tamam. Çocuğu bir de o kandıramazdı. Belki çocuktan birkaç yen alıp bırakabilirdi. Sadece bira parası alırdı. Çocuk ellerini beline sarıp kafasını omzuna sürtünce tatlı olduğunu düşündü. Çocuğu tanımıyordu ama kimse bu kadar acı içinde olmayı hak etmezdi. Şimdi düşününce bu acınası çocuğun daha ismini bile öğrenmediği aklına geldi.

"İsmin ne?"
"Chifuyu."
"Fuyu demek."

Chifuyu saçlarını okşayan çocuğa ilgiyle daha çok sırnaştı. Yağmurda ıslanmış kedi gibiydi. 'Fuyu.' Bunu sevmişti. Kimse ona kısaltmayı bırak ilk ismiyle bile hitap etmemişti. Baji bile. Chifuyu aklına Baji gelince kaşlarını çattı. Gözleri kapalı olduğundan onu hayal etmek daha kolay olmuştu. Rahatsız edici.

"Sorun ne?"
"Kötü birini hatırladım. Bir saniye."

Chifuyu cebinden iki uyuşturucu çıkarıp ağzına attı. Birazdan daha rahat olacaktı.

"O şey-"
"Birazdan uykuya dalarım. Cebimde birkaç yen kalmıştı. Kendine ben vermişim gibi bir şeyler ısmarlarsın."

Chifuyu anlamıştı. Çocuğun karşılıksız burada durmadığını. Kafasını omzuna geri yatırırken bunu anlamak için ne tür acılar çektiğini düşünmek bile istemiyordu. Chifuyu gerçekten acınası bir durumdaydı ve acıma duygusuna bile muhtaçtı. Çocuk Chifuyu'nun başını okşayarak arada güzel sesler söyledi ona. Dediği gibi uyuduğunu görünce uyandırmamaya çalışıp üşümesin diye önünü kapadı. Karasız bir şekilde elindeki paraya baktı. Almasa mıydı? İç güdüleri almazsa Chifuyu'nun daha çok rahatsız olacağını söylüyordu. Kimse bir başkasının kendisine acıdığını bilmek istemezdi. Nefes verdi. En iyisi parayı almaktı. Zaten borçları yüzünden sıkışık bir durumdaydı. Kendisi de acınacak durumdayken bir başkasına acıyacak durumda değildi. Parayı aldı ve gitti.

&&&&&&&&&&&&&&

Yeni bölüm nasıl?
Sıkılıyor musunuz?
Sınavlar yüzünden iki gündür yeni bölüm atamadım ama artık sınavlarım bitti. Eski düzene geri dönüyorumm.