「C H E A T H I N G I S A C R I M E //B A J I F U Y U」

.I Need To Be Alone.

"I need to be alone.
Yalnız kalmalıyım.
Or i'm gonna lose my shit.
Yoksa aklımı kaçıracağım.
I'm waiting for something to change.
Bir şeylerin değişmesini bekliyorum.
Cause everyday feels the same.
Çünkü her gün aynı hissettiriyor.
Its getting harder to exist.
Yaşamak gittikçe zorlaşıyor.
I don't want to feel like this.
Böyle hissetmek istemiyorum."

"Hala uyuyor."
"Ne zamandan beri?"
"Okula geldiğinden beri. Dün gece uyumamış olmalı. Okula da uzun zaman gelmedi. Kavga mı ettiniz?"
"Onun gibi bir şey..."

Yeni uyanmış etrafındaki tek sesi algılamaya çalışmıştı Chifuyu. Takemichi ile Baji konuşuyordu. Bu konuşmanın algılayabildiği kısmına bakılırsa Takemichi'nin hiçbir şeyden haberi olmadığını anlamıştı. O zaman ona özellikle soğuk yapmasına gerek yoktu. Takemichi ile konuşmayı severdi. Chifuyu kafasını kaldırma isteğiyle mücadele etti. Baji gidene kadar uyuma rolüne devam edecekti. Onunla uğraşmak istemiyordu. Belki onunla konuşmak istemediğini anlar ve giderdi ha? Dürüst olmak gerekirse Chifuyu'nun geçen günki çıkışı o güne özeldi. Bugün hiç öyle davranabilirmiş gibi hissetmiyordu. Depresyonun verdiği yorgunluk onu bitiriyordu. Nedense depresyonu bu sefer uzun sürmüştü. Bir türlü geçmiyordu. Bir süre daha sınıfta bekledi, bekledi ve bekledi. Takemichi çoktan eve gitmek için ayrılmıştı, hatta evde olmalıydı. Fakat Baji'nin gittiğine dair bir işaret yoktu. Gerçi seste yapmıyordu ama Chifuyu, Baji'nin gitmediğinden emindi. Kesiklerle dolu kollarının arasından etrafa baktı. Tüm vücudu uyuşmuştu. Beklemediği şey ise sandalyenin tekinde uyuyan bir Baji. Durumu hızlıca kavrayan Chifuyu olabildiğince sessiz olmaya çalışarak yerinden kalktı. Baji uyanmadan gitmeliydi. Bunu başarabilirdi. Hiç açmadığı çantasını sırtına atıp sınıftan dışarı çıktığında rahat bir nefes verdi Chifuyu. Sonunda kurtulmuştu.

&&&&&&&&&&

Yeni bölüm nasıl?
Yazacak bir şey bulamadım ya.
Hayat nasıl gidiyor?