روايات واسكريبتات بقلمى: هند نور

عايزه ورد ياابراهيم

ابراهيم بعصبيه:انتى طالق يانور

*اول ماقال الكلمه دى حسيت انى قلبى اتكسر، وروحى انسحبت منى هنت عليه يطلقنى هى دى قصه الحب إللى كل الدنيا كانت بتحكى عليها اتحولت لقله اهتمام وخناق وروتين ممل بسبب شغله افتكرت لما كنت بقوله

" =بكره شغلك اللى واخدك منى ومن عيالك

_طب اعمل ايه يانورى لازم ياحبيبتى تستحملى علشان نعيش عيشه احسن واجيبلك كل اللى انتى عايزاه"

" نور بدموع:بطلت تهتم بيا زى االاول كل همك انك تخلص شغلك
_طب وانا بعمل كل ده علشان مين مش علشانك انتى وولادى علشان محرمكمش من حاجه

=انت مش حرمنا من حاجه دايما سفر وشغل بتصحى من ٧ الصبح علشان الشغل وترجع تنام ١٢ بليل علشان بردو الشغل ومبقتش تشوف العيال ولا بتاخد اجازات والعيال بيسالو عليك

_خلاص وعد يانورى انى هحاول اخد اجازه ونقعد سوا"

* من يوم ماطلقنى وانا حابسه نفسى فى الاوضه مليش نفس اخرج ولا اكل ولا اهتم بالعيال فات اسبوع كامل وهو مش بيسأل عنى للدرجه دى كان بيكرهنى ومش عايز يكلمنى شغله اهم منى طب ماهو بياجى يسأل على العيال ليه مش بيسأل عنى هو ده إللى بيحبنى إللى بيحب بيسامح طب وانتى زعلانه ليه دلوقتى مش انتى إللى كنتى عايزه كده وهو خلاص طلقك هو معقول يكون نسينى

فلاش باك

=وانا بقولك طلقنى

_ايوه يعنى عايزه ايه انتى دلوقتى كل يوم نفس الموال

=وانا بقولك اهو انا زهق طلقنى وارتاح
_طب روحى نامى يا نور وخلى ليلتك تعدى

=وانا مش هخليها تعدى يابراهيم وطلقنى

_بصى يا بنت الناس انا صابر على جنانك وانك كل يوم بحاله من ساعه ماخلفتى واقول معلش هى تعبانه العيال مجننها لكن مش كل يوم القرف ده حاجه بقت حاجه تقرف

نور بدموع:وانا مش بجبرك انك تستحمل القرف ده ويقولك طلقنى

ابراهيم بعصبيه:اخزى الشيطان يا نور وروحى نامى علشان مطلعش قرفى وهم الشغل عليكى

نور بعصبيه:وانا مش هنام ولا هسكت غير اما تطلقنى بقولك طلقنى انا زهقت من عيشتى بسببك مبقتش افرح من يوم ماتجوزتك طلقنننننى بطل برودك ده وطلقنى

ابراهيم بعصبيه:انتى طالق يانور

باااااااااااااااااااك

*فوقت على صوت خبط على باب اوضتى وبابا بيقولى ممكن ادخل يا نور

=تعالى يابابا

بابا:هتفضلى حبسه نفسك كده مش انتى إللى طلبتى الطلاق منه ليه زعلانه دلوقتى عجبك شكلك خسيتى النص وولادك إللى انتى حتى مكلفتيش نفسك تسألى عنهم