-3.9-

11.3K 934 453
                                    

"Bora'nın ilk yürümeye başladığı zamanı hatırlıyor musun?"

Yatağımızda birbirimize iç içe geçmiş, uzanıyorduk. Jeongguk çıplak göğsümde parmaklarını gezdiriyor, ben de elimin altındaki sıcak belini okşuyordum.

"Tabii ki de, nasıl mutluluktan delirmiştik. Bora heyecanımızdan korkup ağlamıştı."

"Güzel oğlum benim, ne de şirindi."

"Bizim çocuklarımız hâlâ şirin Kookie'm. Aynı senin gibi."

Göğsüme burnunu sürtüp kıkırdamıştı, sevimli haline gülümseyip saçlarından öptüm.

"Yarın Rawoon'un doğum günü."

"Bebeğimize pasta yapacağız, Taegguk bu işe bayılıyor."

Minik bir kahkaha atmıştı, bedenini kendime iyice çekip gülüşünü öptüm.

"Taegguk doğum günlerini değil, pasta olayını seviyor. Obur bebeğim benim, o da kocaman oldu."

"Eh, ben de kocaman oldum. Kırk üç olacağım."

"Sen hâlâ çok yakışıklı ve seksisin. Hiç değişmedi, hiç değişmeyecek de."

"Hm, öyle mi dersin? Yatakta da iyi miyim eskisi gibi?"

Üzerine eğilmeye başladığımda cilveli bir şekilde gülmüş, parmaklarını saçlarıma dolamıştı.

"Öylesin, hatta olgunluk sana yaramış gibi, daha bir acımasızsın."

"Nerede benim sevişmek diyince yüzü kızaran omegam? Jeongguk, ne çok büyüdün sen de..."

"On dokuz yıl oldu sevgilim, otuz beşimdeyim. On sekizler, on dokuzlar... Hepsi güzel günlerdi. Gerçekten."

Boynuna başımı gömüp sıcak tenine bastırdım dudaklarımı, yemin ederim doymuyordum öpmelere.

"Bebeklerimizi uyandıralım, okula geç kalmasınlar. Ben şifahaneye geçeceğim, sen de işe git, hadi bakalım, altı çocuklu bir diğer gün başlıyor."

°°°

"Babayı fazla yormayın, burafan kışlaya geçecek çünkü. Okuldan sonra da ben almaya geleceğim sizi, tamam mı bebeklerim?"

"Tamam babiş!"

Atakkabılarını giyinirlerken Jeongguk'uma cevap verip beni güldürmüşlerdi, hep bir ağızdan konuşmaları beni çok eğlendiriyordu.

"Hadi o zaman, hepinizi çok seviyorum, iyi dersler miniklerim."

Hepsinin yüzlerine sesli öpücükler bırakıp sıkıca sarılmıştı, böyleydik biz, çocuklarımızdan, birbirimizden ayrılmak zor gelirdi. Akşam aynı evde olacağımızı bilsek bile çok özlerdij.

Evden çıktığımızda Yun'u kucakladım, o bugün gitmeyecekti, bebeğimi kuşlaya, yanımda götürecektim. Öğretmeni kızgınlıktaydı, bu yüzdrn dersleri iptal olmuştu.

Okulun önüne güle oynaya geldiğimizde beş bebeğime de sıkıca sarıldım. Etraftaki bakışları üzerimizde hissediyordum. Yun bana iyice sokulup gözlerini kapattı, uykusu vardı hâlâ biriciğimin, uykuyu çok seviyordu minik omegam.

"Uykun mu var bebeğim, hm?"

"Ebet."

Tatlı ve peltek sesiylr yanağına sert bir öpücük bıraktım, tekrar boynuma başını koyduğunda hafifçe hoplatıp daha rahat yerleşmesini sağladım. Minik kollarını boynuma sarmıştı.

"İyi dersler güzellerim, hepinizi seviyorum."

°°°

"Aferin sana Yun! Hadi güzellik, koş bakalım!"

Delta×Taekook ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin