Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
༛༛༛༛༛༛༛༛
Dear, Santa.
Hi! Kumusta ka na? Kailan nga ba tayo hulingnagkita? . . .
No.
How could I ever forget that day. Ang araw nung. . . umalis ka. Nakalimutan mo na kaya ako?
Ako kasi hindi, hinding hindi kita makakalimutan. Nakakahiya mang sabihin pero parati kitang naiisip. Palagi kang naglalaro sa isipan ko at hindi ko alam kung anong gagawin ko para makalimutan ka.
I like you. I like you for a long time, now. At nang umalis ka, ang imahenasyon ko ay hinding hindi nakakalimutan ang iyong buhok na sobrang itim at sumasabay sa iyong galaw, ang iyong mata na parang alam lahat ng aking sekreto , sekretong alam kong hindi dapat at hindi pwedeng malaman ng kung sino man. Ang iyonglabingnamumula, na gustong gusto kong titigan. . . halikan. Ang iyong makinis at makurbang katawan.
I imagine you. Naked. Screaming my name. Begging me to stop pounding you so hard and fast. I know I shouldn't think about you like that. You are more than that. But, I can't help wanting you. I want you so bad. I want you Santa. If distance didn't exist we'd probably be fucking right now. I don't think you understand, exactly, how much I want you.
I kept my feelings for a long time now. Pero sa paraan na alam ko, sa pagsulat ko lang kayang sabihin ito sa'yo.
