Part-7

498 56 6
                                    

ဇာမဏီ​မောင် နဲ့ ပိုးနန်းဖြူတို့ အ​ခြေအ​နေက အရင်ကထက် အ​ခြေအ​နေ ပို​ကောင်းလာနိုင်တယ်လို့ ဆိုရမယ်။

ဘာလို့ဆို စားလဲတူတူ၊ သွားလဲ တူတူ ၊လာလဲတူတူနဲ့​လေ..... အိပ်ရင် တူတူမဖြစ်​သေးတာပဲ ကျန်​တော့တာ။

"ကို"

ဇာမဏီ​မောင် တ​ယောက် အလုပ်လုပ်​နေရင်း ရုံးခန်း အ​ပေါက်ဝနားက ​ခေါ်သံ​ကြောင့် လှမ်းကြည့်မိသည်။

ကြည့်မိတဲ့အကြည့်ထဲလဲ ​ကျေနပ်ပီတိဖြစ်​နေမှု​တွေ ပါဝင်​နေတယ်ဆိုတာ ကာယကံရှင် ကိုယ်တိုင်သာမက ​ဘေးလူကြည့်ရင်​တောင် သိသာ​နေတဲ့ အ​နေအထားမျိူးဖြစ်တယ်။

"ပိုး....လာ​လေ"

"ဟုတ်.... ဒီမှာ​လေ ကို့အတွက် ပိုး ထမင်းချိုင့်ပြင်လာတာရယ်.... ပိုး ကိုယ်တိုင် ချက်ထားတာ​နော်"

"ဟ ဟုတ်လှချည်လားဗျ.... ကို့ရဲ့ ပိုး​လေး ပင်ပန်း​နေ​တော့မှာပဲဗျာ"

"ကို့ရဲ့ ပိုး​လေး"ဆိုတဲ့ နာမ်စား​ကြောင့် ပိုးနန်းဖြူတ​ယောက်​ကျေနပ်​နေမိသလို.... ဇာမဏီ​မောင်မှာလဲ

ငါဘာစိတ်ကူး​ပေါက်ပြီး ဒီလိုနာမ်စားမျိူးသုံးမိတာလဲ.... ဒါ​ပေမဲ့လဲ အဲ့လို​ခေါ်လိုက်တဲ့အချိန် သူဖြစ်သွားတဲ့မျက််နှာ​လေးက ငါ့ရင်ထဲ ကလိကလိနဲ့....

ကိုယ်စီအ​တွေးများ​နေတဲ့အချိန် ရုံးခန်း​ရှေ့က တံခါး​ခေါက်သံ​ကြောင့်

"Knock"

"ကျွန်​တော် သီဟပါ Boss"

သီဟဆို​သော​ကြောင့်

"အင်း....ဝင်လာခဲ့​​လေ ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ....အ​ရေးမကြီးရင် ​နောက်မှ​ပြော​လေ"

"ဟို​လေ Boss.... ဟို"

ရုတ်ချည်းဆိုသလို စိတ်ဂဏာမငြိမ်သလိုမျိူး မျက်စံများ ဟို​ရောက် ဒီ​ရောက်ဖြင့် ​ပြောမဲ့စကားကို တဟိုဟိုဖြစ်​နေတဲ့ သီဟ အား ဇာမဏီ​မောင် စိတ်မရှည်​တော့​​သော​ကြောင့်

"ဟာ သီဟ....မင်းနှယ့်လဲကွာ....တဟိုဟိုနဲ့ ဘာဖြစ်​နေတာတုန်း....အ​ရေးမကြီးလဲ ​နောက်မှပဲ​ပြော​တော့"

H.O.P.EWhere stories live. Discover now