Love Will Prevail

CHAPTER 9

Wight's POV

I had a fun talking with Adam yesterday. Yung usap namin, may kasamang asaran at sakitan. Pero hindi niya ko nagagawang saktan physically. Ako lang nakakagawa sa kanya n'un. Masakit siya magsalita pero hindi naman ako naapektuhan, naasar lang talaga ko. He shared to me what's his life alone. He's so emotionally last night. Anong oras na nga kami natulog kagabi kasi habang nanonood ng movie with snacks, nagkkwentuhan kami. He told me the story of his life by himself, i didn't force him. 'Yun yung isang gusto ko sa tao, yung hindi sila nahihiyang magkwento about sa life nila or yung open sila sa kahit na ano. Kagabi nalaman ko na kailangan nga ni Adam ng makakatuwang or makakasama sa buhay. The life of each of us is difficult. Wala naman sigurong dumaan sa madali 'no? But Adam become more stronger. Ano kayang feeling n'un? Na mabuhay ng magisa. Yung ikaw mismo magttrabaho para sa mga pangangailangan mo. Yung ikaw mismo magtataguyod sa buhay mo.

But i'm wishing Adam to meet the person who will stay by his side until that person can. Nalaman ko din na same year lang din kami ngayong college pero magkaibang course kami. Nakwento pa nga sa 'kin ni Adam na hindi niya talaga gusto yung kinuha niyang strand nung senior high school siya at yung course na kinuha niya ngayong college siya. Hindi niya daw kasi talaga alam kung anong gusto niya maging paglaki or pagtapos niya ng pagaaral niya. Basta nung kinuha niyang strand is related sa course na tinake niya. Kaya at alam naman niya daw. And Adam has a part time job. Dapat nga daw nagttrabaho siya ngayon pero sabi nu'ng amo niya na since Christmas break naman, gamitin na lang daw ni Adam nag mga araw na 'yun para magpahinga or mag-enjoy. Tatanggi pa daw sana siya kasi wala naman makakasama sa Christmas si Adam pero pinilit siya ng amo niya. Kaya kasama ko siya ngayon. Napapaisip ako what if isama ko siya sa Christmas na mag-celebrate kasama sina Louie?

Wala naman sigurong mali at tsaka friend ko na rin naman si Adam. Kaso baka maging awkward sa family ni Louie. Pero naaawa kasi ako kay Adam bwisit naman."Is there something bothering you?"biglang sumulpot sa kung saan si Adam at pagkakita ko sa kanya ay naka-topless siya.

Agad akong nagiwas ng tingin. Nandito kasi ako sa sofa, nagkakape. I just woke up and mukha akong sabog sa laki ng eye bugs ko."I-i was just thinking about how you celebrate Christmas and New Year when you're alone."sabi ko pagkatapos higop sa kape na hawak-hawak ko.

He suddenly sit beside me!"Is that bothering you?"tanong niya.

"H-hindi naman.."

Ramdam ko namang may tumatalsik na tubig sa 'kin. Siguro ay nagpupunas siya ng buhok niya."I'm just going outside and eat. Kapag gabi na, naglalakad-lakad lang ako. Nakakapagpakalma kasi sa 'kin 'yon kasi gabi, wala masyadong maingay. Yes, its dangerous but i used to do it."ani Adam.

May naisip naman akong gawin."What if gawin natin 'yan after kong pumunta doon sa pupuntahan ko so you won't be alone?"suggest ko.

Nilingon ko na si Adam. Nakita kong mukha siyang nagiisip-isip."No thanks, i'm okay."pagtanggi niya.

Napasimangot naman ako."Sige naaaa~ okay lang naman sa 'kin eh tsaka wala namang issue du'n. Basta libre mo."pabiro kong sabi."Tsaka ayaw mo ba nu'n? ng makakasama sa Christmas. Mas mageenjoy ka kapag may kasama ka. Swerte mo, ako pa makakasama mo. Kaya 'wag kana tumanggi. Masama kayang tumanggi sa maganda. Bahala ka, mamalasin ka niyan."dagdag ko pa. Tumayo siya at may binato sa 'kin. Inamoy ko ito, medyo mabaho."Yuck!"sumigaw ako pagkatapos ay binato sa kung saan yung binato niya sa 'kin.

I hear he laughs."That's my undies."sambit nito. Napanganga na lang tuloy ako nang may pandidiri."Just kidding, that's my shirt yesterday. And if that's not a big deal for you and to your lover, then let's do it. But i don't want to be a third wheeler."dagdag pa ni Adam sa sinabi niya.