1. BÖLÜM : İŞ GÖRÜŞMESİ
Kitabımda başka karakterlerden söz ederseniz engeli basarım. 🤧
Sonra niye ben engelledim diye sormayın sinsirellalar 😈
1. BÖLÜM
Çağırdım gelsene, dolaşalım asıl bahçelerde...
En iyi dereceyle mezun olmama rağmen iş bulamamıştım. Benim acilen iş bulmam lazımdı.
Sonunda haftasonu aldığım bir maile göre ilaç şirketiyle görüşme yapabilecektim
Gardırobumu giyeceğim kıyafet için açtım. Kıyafetlerim iş ve eğlence kıyafeti olarak ikiye ayrılmıştı. Bir tarafında iş kıyafetim olan ciddi takım elbiselerim, diğer tarafında eğlenceli olan çiçekli, renk renk bakanın bir daha bakacağı, gardırobuma özeneceği muhteşem çiçekli elbiselerim vardı.
Sıradan zevklere sahip değildim, tam bir kıyafet delisiyim.
Evet her şeyden çok kıyafete, kombinlere para harcayan o deli kız benim...
Makyaj yapmak üzere aynanın karşısına geçtim. Makyajı youtube makyaj videolarından öğrenmiştim. Neredeyse artık profesyonelce yapabiliyorum. Yine de iş için birinin videosunu açtım. Açtığım gibi gözlerimi devirdim. Yine makyaj yaparken, makyaj yapmayan kıza pick me saldırısı yapılıyordu. Bu salaklar kendi aralarında gizli gizli anlaşıyor muydu bilmiyorum ama hepsi bir ağızdan aynı şeyi söylüyordu.
Yalnız bu makyaj yapanların 'Pick Me' kelimelerini öğrenmeleri artık baymıştı. Bu kelime hayatlarına girmeseydi ne yaparlardı kim bilir? Gözlerimi devirdim. Bence içlerindeki aşağılık komplekslerini nasıl atamayacağını bilmedikleri için ekran karşısına geçip makyaj yapmayan kızlara 'Pick Me' demeye başladılar.
Başka bir olayları daha vardı bunların, o da ticaret kafalarında olmaları.
Makyaj piyasasından beslendikleri için makyaj yapmayan kızlara sallamları ve kuyruk acıları bundan olabilirdi.
Makyaj malzemeleri üzerinden büyük paralar kazanıyorlardı.
Gelen hediye marka makyaj ürünleri falan falan olayları da vardı tabi ki.
Tabii bu aptallar her yerde böyle bağırınca herkes makyaj yapmayanları aşağılamaya, hatta yakın çevremden de gördüğüm kadarıyla küçük görmeye, 'Oo sen farklısın' 'Sen biraz farklısın' ve 'Pick Me' gibi ucuz ucuz alay etmeye başlamıştı. Kızları yavaş yavaş içten bir şekilde manipüle edip onlara fark ettirmeden bu alayları normalleştirmişlerdi.
Pick Me diyip hem cinslerine saldıranların aşağılık kompleksinden gına gelmişti gerçekten. Makyaj yapmamak, yapmak kadar kişisel bir tercihtir. Farklılık bununla ölçülmez. Ahlakla ölçülür. Mecbur tek tek öğreteceğiz medeniyeti bunlara. Çıkar yol yok.
Çeneni kapat.
Makyajını yap.
Video kaydını kapat.
Defol git.
Senin işin kızlara pick me saldırısı yapmak değil, makyaj yapmak ahmak. Hiç bitmeyen saçma sapan anıları, duyar kasmaları, kargoları, elbiseleri, görgüsüz hayatları... Her şeyini meydana döken insanlar bir süre sonra bayıyordu.
Ki zaten Farabi'nin bu konuda özel olarak günümüz dünyasına ışık tutan güzel bir sözü var: 'Her hâlini anlatan, gösteren değersizleşir, her sırrını anlatansa yalnızlaşır.'
Doğruydu.
Bu arada ben de makyaj hastasıyım, sürekli yeni şeyler denerim ama bunlar gibi havalara girip insanlara saldırmıyorum.
