Bol yorum ve oy diğer bölüm erken gelir.
8 #Adar Karaduman'ın Geçmişi
Şok olmuştum.
Belki olmamalıydım ama olmuştu. Hislerimden fay hattı kurulmuştu, titremeyi hissettim. Anlam veremedim.
Başımı çevirip Binnur'un masasına baktım. Kalın dudakları açılmış gülüyordu.
Kuzeni nasıl oluyorda Adar'ın bir zamanlar takıldığı Binnur'la birlikte oluyordu anlam veremiyorum. Yaşam tarzları mıdır nedir anlam veremiyordum.
Binnur kızıl saçlarını işveli bir hareketle omzunun arkasına attı. Sonra bana baktı gözlerinde alay vardı. Kadın resmen o gözleriyle beni aşağılıyordu.
Dişlerimi sıkarak önüme döndüm. Onun Adar beyle takılmış olması beni rahatsız etmemeliydi ama ediyordu.
Bu çok saçmaydı.
"Bir şey demeyecek misin?" diye sordu Adar Bey.
"Ne söyleyebilirim ki?" Durdum. "Hâlâ onunla görüşüyor musunuz?"
Sorduğum anda pişman oldum. Kelimeler çok kıskanç dökülmüştü dudaklarımdan.
"Hayır tabii ki. O hayatımda olsaydı, seni hayatıma almaya çalışmazdım."
Önümdeki şu dolu bardaktan bir yudum aldım. "Bilemem o kadarını," dedim ama ne yalan söyleyeyim hoşuma da gitmedi değil. "Sonuçta siz erkeklerin nasıl düşündüğünü kim bilir ki Adar Bey."
"Bu konuda netim," dedi.
"Güvenmeli miyim?"
"Güven problemin yoksa elbette güvenmelisin."
Güven problemi...
Kalbim bir an göğsümde genişledi. Sanırım bu konuda evet problemim var. Babam annemi aldatmıştı. Bu yüzden erkeklere pek güvenemiyorum. Hastalık gibi bir şey bu.
Adar Bey, "Siparişleriniz versek iyi olur," dedi. Masadaki gerginlik devam ediyordu. Gözleri onların masasına kaydı. "Ve lütfen Binnur'un bir şeyleri mahvetmesine izin verme. İstediği tam olarak olarak bu. Bir şeyleri mahvetmek, üzerinde hak iddia etmek. Onu kendinin yapmak."
"Onun musunuz?"
Sıkıldı. "Değilim. Kimsenin değilim."
"Güzel."
Bunun beni rahatlatması çok saçmaydı ama çok rahatlamıştım. Adar bey rahatlatmıştı. Yüzümü menüden kaldırdım ve Binnur'la göz göze geldim. Bana tuvaletlerin olduğu kısmı işaret etti. ve yerinden kalkıp salına salına yürümeye başladı. Tamam tatlım anladım. Orası senin mekanın ve mekânında buluşmak istiyorsun. Okey. Bana uyar.
Bugüne dek hiçbir meydan okumadan kaçmadım. Bugün de Kaçmayacaktım.
Adar Bey'e bakıp, "Ben Tuvalete kadar gideceğim," dedim. "Sizin için sakıncası yoksa."
"Sakıncası olan tek şey, benimle sizli olarak konuşman."
"Ne demem gerekiyor ki?"
"Adar. Sadece Adar demen gerekiyor."
Kendimi zorlayıp gülümsedim. "Adar, " dedim ve bunun bana hiç yabancı gelmediğini fark ettim şaşkınca. Sanki hep dilimden dökülüyormuş gibi.
Yerimden kalkıp lavaboya gittim.
Binnur kollarını göğsünde bağlamış bir ayağını yere vurup duruyordu. Gözleri öfkeliydi.
