Unexpected.

Endpart

*6 Maanden later*

Bibi Jones neem jij Rein van Duivenboden, tot uw wettige echtgenoot. "Ja" Zeg ik met een trotse glimlach. Rein van Duivenboden neem jij Bibi Jones tot uw wettige echtgenoot, "Ja!" Zegt hij met overtuiging. Ik glimlach en voel een traan over mijn wang lopen. "Dan verklaar ik jullie nu tot man en vrouw, u mag de bruid kussen" Rein slaat mijn armen om mijn middel en geeft me een lange kus op mijn mond. Ik ben eindelijk samen, met mijn droomman. De tranen van geluk stromen over mijn wangen. "Ik hou van je" Fluisterd Rein in mijn oor. "Ik ook van jou" Zeg ik terug. 

*1,5 jaar later*

"Rein kom even zitten.." Zeg ik. Hij kijkt me verbaasd aan en gaat zitten op een van tuinstoelen die in onze nieuwe woonkamer staan. We zijn aan het verhuizen naar een gezinswoning om onze toekomst en ook ons gezin uit te breiden. Sem, onze hond komt aan waggelen en komt erbij liggen. "Wat is er? Is er iets gebeurt?" Ik glimlach zwakjes. "Rein.. Ik denk dat we van de rommelkamer beter een andere kamer kunnen maken.." Rein kijkt me verward aan. "Huh, wat bedoel je? Wat wil je er dan van maken?" Ik kijk hem zenuwachtig aan en speel zenuwachtig met mijn ring. Ik weet echt niet hoe ik dit moet zeggen en hoe hij gaat reageren. Ik zucht. "Wat dacht je van een, uhm.., babykamer?.." Zeg ik onzeker met mijn ogen neergeslagen. Rein springt op. "Bieb, wat bedoel je hiermee te zeggen?" Hij kijkt me serieus aan. Ik sta ook op. "Ik ben zwanger Rein" Rein kijkt me blij aan met zijn nog meer stralende ogen en een glimlach van oor tot oor. "Is dit serieus?!" Vraagt hij blij, ik knik enthousiast. Rein sluit me in zijn armen en geeft me een kus. Hij legt zijn hand op mijn buik. Zijn ogen stralen zo erg dat het bijna tranen lijken. Dit is wat hij altijd wilde. En ook wat ik wilde. "Ik kan niet wachten tot we hier met zijn 3tjes leven. Ik kijk hem glimlachend aan. "Uhm Rein, er is nog iets wat je moet weten.." Hij kijkt me doordringend aan. "Het is een tweeling.." Rein begint te lachen. "Geweldig! Ik kan niet wachten!" Hij geeft me een knuffel en legt zijn hand op mijn buik. "Ik hou van je" Zegt hij stralend. "Ik ook van jou" Zeg ik terug.

*Weer 9 maanden later*

Rein rijd me het ziekenhuis binnen. Ik kreun van de pijn. "Hou vol bieb, we zijn er bijna" Zegt hij gerustellend. De zusters wijzen me een kamer toe en helpen me het bed op te komen. Ondertussen belt Rein mijn ouders (die intussen terug in NL zijn), Daan, Lieke, Nils, Anne, Owen en zijn ouders. Rein rent de kamer terug in en gaat naast me staan. Hij pakt mijn hand vast. "We gaan dit samen doen" Hij plaatst een kus op mijn bezweete voorhoofd. De tranen rollen over mijn wangen.

Rein loopt met de 2 kleintjes in zijn armen naar me toe. Ik ben intussen opgefrist en lig in een schoon bed. Rein komt naast me liggen en overhandigt me de 2. Een jongen en een meisje. Jesse en Sophie. De tranen lopen over mijn wangen. Rein geeft een kus op mijn voorhoofd en slaat zijn armen om me mee. "Je hebt me het allermooiste cadeau gegeven wat er bestaat. Jou en kinderen van jou" Ik leg mijn hoofd op zijn schouder. Mijn leven is nu compleet.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dit was het einde! Ik wil jullie bedanken voor het lezen, stemmen en reageren! Ik hoop dat jullie het leuk vonden. Ik ga misschien een nieuw verhaal beginnen maar dat zal niet over mainstreet gaan laat even weten in de comments of jullie dat iets lijkt of niet.

Heel erg bedankt voor alles!

XOXO