Unexpected.

Deel 2 {006}

Ik zit aan de eettafel mijn ontbijtje eten, ondertussen lees ik een tijdschrift. Ik hoor mijn telefoon rinkelen dus ren naar de plek waar hij ligt. "Met Bibi" Zeg ik bijna buitenadem. "Hey Bibi, uhm, met Rein. Zou je het misschien leuk vinden als ik je zo kom ophalen en dat we dan ergens wat gaan drinken? Als vrienden" "Hey! Uhm ja hoor is goed! Hoelaat ben je hier?" "1 uur?" "Ja top is goed! Mijn adres is......" "Oke! Tot straks" "Tot straks" Dat hij me belde verbaast me. Het is namelijk al een tijdje geleden dat we elkaar gezien hebben. Het is best saai hier, ik zou graag willen dat ik en Rein weer samen komen... Ik maak me snel klaar voor de dag en hoor dan de bel gaan. Ik duw op het knopje zodat hij naar boven mag komen. Ik trek snel mijn jas en schoenen aan en mijn tas met al mijn spullen. (Outfit in media) Ik heb de voordeur open gezet zodat Rein naar binnen kan lopen. "Heeey!!!" Roept Rein. "Hey! Ik kom eraan! Kijk maar even rond ofzo" "Oke!" Ik hoor Reins voetstappen van de ene naar de andere kamer gaan. Ik loop de woonkamer in en zie Rein zitten. "Hey" hij staat op en knuffelt me. Zijn geur.... "Lets go!" We gaan met de lift naar beneden en stappen in Reins auto. Een witte Range Rover, ofcourse. Hij droomde van deze auto. We rijden naar het centrum en parkerem de autoin een garage. We lopen een beetje door de stad en gaan lunchen bij Bagels & Beans. We praten bij over de afgelopen 5 jaar en wat er nog gaat gebeuren. "Mis jij vroeger?" Vraagt hij onzeker. "Ja tuurlijk! Het liefst zou ik terug willen!" Hij knikt. "Ik ook"

"Ga je nog even mee naar binnen?" Vraag ik. "Ja gezellig, filmavond? Haha" Ik knik en loop samen met hem naar boven. "Zo hang je jas hier maar op" "Yo" Ik loop naar de woonkamer en open de kast met DVD's. Ik pak alle delen van High School Musical. Ik draai me om en zie Rein in de opening staan. Ik hou de DVD's omhoog en kijk hem overtuigend aan. Hij knikt en gaat op de bank zitten. Ik ga naast hem zitten en kijk de film. Hij slaat zijn arm om me heen, ik schuif er van weg. "Sorry Rein, ik wil je relatie niet kapot maken...." Hij knikt bedankend en kijkt verder.

"Tot de volgende keer!" Zeg ik terwijl ik hem uitzwaai. Ik plof op bed. Waarom is liefde zo lastig?