Unexpected.

Deel 2 {005}

Ik kijk hem met een kleine glimlach aan. Hij blijft staan en verrekt geen spier. Ik loop voorzichtig naar hem toe wat hem ook los maakt. Hij loopt op me af en sluit me in zijn armen, dit voelt zo vertrouwd. Zijn geur is nogsteeds hetzelfde, zijn sterke armen die me zo veilig laten voelen. Ik voel dat een traan mijn oog heeft verlaten. Als ik Rein loslaat zie ik dat ook hij een traan over zijn wang heeft lopen. Ik glimlach. "Ik heb je zo gemist" zegt hij zachtjes. "Ik jou ook"
Ik ga samen met Rein op de bank zitten om bij te praten. "Hoelang blijf je in Nederland?" "Eigenlijk woon ik hier nu.. Ik heb een appartementje gevonden ik Eindhoven" Zeg ik blij. Hij kijkt me onwerkelijk aan. "Echt?! Dus je blijft voortaan hier?!" Ik knik lachend. "Leuk!" Ik knik, alweer. We gaan weer even bij de rest zitten aan tafel en kletsen nog heel wat bij over de afgelopen 5 jaar. Lieke heeft taco's gemaakt die we samen opeten. We wisselen nummers uit en om 00:38 moet ik echt gaan. Rein rijd mee omdat hij anders geen vervoer heeft omdat er geen treinen meer rijden. Owen blijft bij Nils in Amsterdam. Ik neem afscheid van Lieke, Daan, Owen en Nils. We zwaaien ze uit en ploffen neer in de auto. "Wat is je adres?" Vraag ik. "Waarvoor? Wil me stalken?" Zegt hij lachend. Ik kijk hem serieus aan. "Nee, voor de navigatie sukkel" Zeg ik terug. "Oh uh ja natuurlijk" Hij geeft zijn adres wat ik intyp in de navigatie. Dan start ik de auto en zet ik de radio lekker hard aan om mee te kunnen zingen. "Whooooaaaa where half way their! Whoa! Living on a prayer!" Zing ik hard mee. Rein begint te lachen. "Wat?" Vraag ik lachend. "Nee niks, ik heb je lol gewoon gemist. Ik ben echt heel blij dat je terug bent" Ik geef hem een snelle glimlach en concentreer me dan weer op de weg. "Ik ook" Ook Rein begint nu hard mee te zingen. Het volgende liedje is het liedje wat Rein en ik altijd samen luisterde, het was 'ons liedje'. Het liedje van High School Musical, Right here Right now. Het liedje dat we samen zongen, in Reins boomhut, op de dag dat we iets kregen.. Dat dat liedje op de radio komt.. Vraag ik me af. Toch zing ik mee en Rein ook. "Het is vandaag 1 augustus he. Precies 5 jaar geleden hebben we wat gekregen" ik kijk hem ongeloofwaardig aan. "Serieus? Dat jij dat weet!" Zeg ik lachend. "Was je het vergeten dan?" "Nee nee! Maar jij bent niet zo iemand die dat onthoud" Hij begint te lachen. "Daar heb je een punt, maar zoiets vergeet ik niet" "Ahw, dat is lief" Rein wordt rood. "Lieke vertelde dat je een vriendin had, vertel eens wat over der!" Vraag ik nepgeintresseerd. "Uhm ze heet Tysha, we wonen niet samen, ze is een jaar jonger als me en ja" Ik knik. "Leuk" "Jep" Dit wordt ongemakkelijk.
"We zijn er!" Roep ik. Rein bedankt me voor het naar huis brengen en zegt dat we snel iets af moeten spreken. Ik knik en geef hem dan een knuffel. Oppeens zijn we heel dichtbij. Rein drukt zijn lippen kort op die van mij en loopt dan weg. Ik hoor hem nog in zichzelf vloeken. Ik raak met mijn hand mijn lippen aan. Een tinteling ging door me heen. Ik kan het niet aan dat Rein een vriendin heeft. Ik moet hem terug krijgen. Ik kijk naar het flatgebouw waar Rein woont en sla het in me op. Heel ver is het niet van me vandaan. Ik ga in de auto zitten. Ik stel me Rein voor met een ander meisje, ik ben benieuwd hoe die Tysha is, maar ik zal
Rein terug krijgen. Op welke manier dan ook.
------------------------------------------
Thanks for reading! Hope u like it! Please vote en comment! HUIS LIEKE EN DAAN IN MEDIA!