Unexpected.

{022}

>Rein
Ik geef Bibi een laatste knuffel, "Bieb ik ga je zo missen!" Zeg ik terwijl er tranen over mijn wangen lopen, "Ik jou ook, dit was de beste week van mijn leven" Ik glimlach door mijn tranen heen, ik kan het niet aan om haar zo te zien, "Ik hou van je" Zeg ik en geef haar nog een kus, dan sla ik de deur dicht. De tijd is zo snel gegaan, veel te snel. Ik loop strompelend naar boven en val op mijn bed, ik kom hier de komende dagen niet meer van af. Zondag pas, bij het afscheid.
*Zaterdagavond*
Ik zet de playstation uit en loop langs een raam af, de regen valt met bakken uit de lucht, ik staar even naar een druppel die langs het raam naar beneden loopt.. Ik kruip mijn bed in en probeer te slapen, ik draai en ik woel, maar slapen lukt echt niet. Om 3u stap ik uit bed en loop ik naar beneden, iedereen slaapt dus ik doe zo zacht als ik kan, niet dat ik daar heel goed in ben, maar oke, ik doe mijn best. In de keuken pak ik een glas water en spring ik op het aanrecht, het voelt koud aan mijn benen, ik staar naar de achtergrond van mijn telefoon, Bibi en ik op vakantie.. Ik wil terug.. Ik word uit mijn gedachte geschud door iemand die op de voordeur klopt.. Wie kan dat nou zijn? het is kwart over 3?! Ik loop naar de voordeur en doe hem voorzichtig open.. Het is Bibi.. In haar pyjama en een veel te groot vest met capuchon, helemaal doorweekt, rode ogen en ik neem aan tranen ook al kan ik dat niet goed zien omdat ze doorweekt is van de regen.. Het eerste wat ze doet als ze me ziet is in mijn armen vallen. "Wat doe jij nou hier?!" Zeg ik verbaasd, ik doe de deur zachtjes dicht en neem Bibi mee naar de keuken voor een glas water. "Ik kon niet slapen en Lieke deed niet open en ik kan jullie gewoon niet missen ik wil gewoon echt niet weg hier! Ik wou de laatste nacht bij jou zijn, ik wil bij jou zijn zolang het nog kan!" Zegt ze overstuur, ik pak het glas water uit haar handen en zet het op het aanrecht, ik knuffel haar, "Ssst.. Het komt goed, je mag hier blijven slapen en ik blijf bij je, tot je gaat" Ze knikt en huilt zachtjes in mijn armen. Als ze haar drinken op heeft neem ik haar mee naar boven "We moeten nu echt gaan slapen, we moeten wel een beetje uitgerust zijn voor morgen. Ik plof op bed en kruip onder de dekens. Ik sla mijn armen om Bibi heen, ze kruipt dicht tegen me aan en sluit haar ogen. "Weltruste" Zeg ik en plaats een kusje op haar hoofd dan val ik zelf ook in slaap.
*de volgende ochtend*
We zitten aan tafel ons broodje op te eten als Bibi gebeld word door haar moeder, "Ze was bezorgd waar ik was" Zegt Bibi als ze op hangt, ik knik en loop naar boven om me klaar te maken, ik pak mijn fiets uit de garage en fiets samen met Bibi naar haar huis, ze maakt zich klaar en ik help haar met de laatste dingen om in te pakken. De laatste spullen worden in de vrachtwagen gelegt en stappen we in de auto.
Op schiphol checken ze in en dan is nu het moment van afscheid. Ik geef Bibi een knuffel en een laatste kus, ik kan mijn tranen echt niet inhouden.. "Daar staan we dan, lekker een potje huilen" Zegt Bibi lachend, ik glimlach naar haar en geef haar nog een kus. Ik ga haar zo verschrikkelijk missen...
>Lieke
Ik geef Bibi een hele lange knuffel "Je bent mijn beste vriendinnetje voor altijd! En ik kom heel snel langs in vakanties! Dat beloof ik!" Zeg ik huilend. Ze lopen door de douane en zwaaien nog 1 keer. Ik loop samen met Rein naar de uitzwaaiplek buiten, ik zie Bibi met haar ouders naar het vliegtuig lopen, ik stoot Rein aan en wijs naar Bibi. "BIBI!!!!!" Roepen we heel hard, ze kijkt om en we zwaaien naar haar, ze zwaait terug en loopt dan het trappetje op het vliegtuig in. Ik ga haar zo verschrikkelijk missen...
>Bibi
Ik plof op de stoel bij het raampje, het liefst ren ik nu het vliegtuig uit.. Ik kijk nog een keer door het raampje en zie Lieke en Rein staan.. Hoe kunnen mijn ouders dit doen.. Ik voel de tranen weer over mijn wangen lopen. Lekker 29u vliegen! YES! Ik slaak een zucht " Wat is er meisje?" Vraagt Papa. "Ik kijk hem ongelovig aan. "Meen je deze serieus pap? Ik ga weg van al mijn vrienden en familie?! Dat is er!" Ik veeg mijn tranen weg en staar uit het raampje, Lieke en Rein staan er nog steeds.. Ik ga iedereen zo verschrikkelijk missen...