Ik open mijn ogen moeizaam en voel Reins sterke armen om me heen. Ik probeer te ontdekken waar ik een rinkelend geluid vandaan hoor komen. Als ik door heb dat het mijn telefoon is pak ik hem op en wrijf door mijn ogen. "Met Bibi" zeg ik gapend. "BIBI! Jullie moeten nu naar het ziekenhuis komen! Lieke gaat bevallen en ze wil dat je er bij bent! En Rein graag ook meenemen!" Mijn ogen vliegen meteen wagenwijd open. Ik spring mijn bed uit. "Oke Daan! We komen er zo snel mogelijk aan! Tot zo!" "Oke dankjewel! Tot zo! Schiet asjeblieft op!" Ik hang op en maak Rein zo snel als ik kan wakker. "REIN! WAKKER WORDEN! LIEKE GAAT BEVALLEN!" Roep ik in zijn oor. Hij schiet wakker en staat meteen op. We maken ons klaar in joggingkleding en vluchten Reins auto in op naar het ziekenhuis.
We rennen door de gangen en zien dan Daan die ijsberend over de gang loopt. "Eindelijk jullie zijn der!" Hij neemt ons mee naar binnen waar Lieke helemaal bezweet ligt. Ik pak haar hand vast. "Het komt goed Liek, nog even doorzetten!" Ze lijkt heel veel pijn te hebben wat ik me goed kan voorstellen... We blijven in de kamer tot dat de dokter ons wegstuurd naar de wachtkamer omdat Lieke nu echt gaat bevallen. Ik zit naast Rein op een stoel. Zijn hand gevlochten in de mijne en mijn hoofd op zijn schouder. "Ik kan niet wachten tot we op deze afdeling zitten voor ons." Ik glimlach. "Ik ook niet, maar ik ben 20 Rein. En jij 21..." "Ja dus?" "Dat is supervroeg..." "Wat maakt mij dat nou uit" Ik zwijg en sluit mijn ogen tijdelijk totdat Nils en Anne binnen gerend komen. We leggen uit wat er is, ze komen naast ons zitten in de wachtkamer... Dit wordt een lange nacht..
JE LEEST
Unexpected.
أدب الهواةEen verhaal over liefde, drama en verdriet, MainStreet, eigenlijk niet te omschrijven. Verder in dit verhaal zit er ook al een vervolg. So go read it! Thanks! -XOXO- (Ik schrijf mijn boek helemaal zelf en zou dan ook willen veroeken dit boek niet te...
