Epilogue

14 0 0
                                    

"X-Xavier... I-I can't hold on any l-longer..."

"W-Wife... I will save you."

"Wish something. Wish to live. Wish that you and our child will both live."

"I-I... I wish to give birth to o-our c-child... "

"You will wife... Our child will be safe... But you will forget everything about Acelatoria. You will completely forget what had happened here. You will live a normal life in Earth. Without me. As if we never met, Halley..."

"N-No... X-Xavier..."

"N-No!"

I was all sweaty and breathy when I sat on my bed. That dream again.

I feel my chest. Ang bilis ng tibok ng puso ko. Lagi na lang ganito tuwing mapapaginipan ko 'yon. Parang totoong nangyari.

Tumayo ako sa aking kama at nagsuot ng robe. I also fished out my phone from the side table and put it in the pocket of what I'm wearing. I went out of my room to go to the refrigerator and get a tumbler from it. Then I prepared a glass and poured some water. Ininom ko ang kalahati nito at muling pinuno bago bumalik sa loob ng aking kwarto.

"Naiwan ko palang bukas 'tong pinto." I said to myself when I saw my room's sliding glass door leading to the veranda was opened. I walked towards it but, I didn't closed the door. Lumabas ako dito kasabay ng pagsalubong sa'kin ng malamig na hangin.

Nakakuha agad ng aking pansin ang magandang kalangitan. Nagliliwanag ang buwan habang kumikislap naman ang mga bintuin sa paligid nito. I really chose this condominium because of this view.

Ang ganda.

Pero hindi ako masaya.

Tuwing makikita ko ang buwan ay parang may kung anong pinapaalala ito sa akin na hindi ko naman malaman sa sarili ko kung ano. I feel like I can't remember something precious to my life when I'm staring at the moon. Parang may gusto akong makita. Parang sinasabi nito na may kulang sa buhay ko.

But whatever I do, I can't figure it out.

Katulad na din nang sa panaginip ko.

Hindi ko na mabilang kung ilang beses na naulit ang napaginipan ko kanina. At kung ilang beses ko na rin nakikita ang lalaking nagngangalang 'Xavier' doon. Well, let me clear my statement. Nakikita ko siya pero malabo. It was like his face was blurred even his voice was a bit distorted.

Nacu-curious tuloy ako kung sino siya. Sinubukan ko nang itanong kayla Mom at Dad kung may kakilala ba silang gano'n ang pangalan pero sabi naman nila, wala daw.

Weird, kasi bakit ko mapapaginipan ang taong yon kung walang kinalaman sa'kin, 'di ba?

Hay nako. I'm overthinking again because of that dream.

Uminom ulit ako ng tubig sa aking baso bago ito ipinatong sa mesa sa gilid at kinuha ang aking phone sa bulsa ng robe.

It's already 1:00 a.m in the morning.

Ang aga ko kasing nakatulog kanina kasi maaga rin akong nahiga. Wala naman akong extra work na dinala ko dito galing sa office kaya ginamit ko na 'yung sobrang oras ko para makapagpahinga.

I opened our group chat in messenger where I and my friends had our conversations. I checked if they're online and just what I expected, they are. Mga puyaters 'tong mga kaibigan ko eh.

Me: Hi, guys! Bakit mga gising pa kayo? I just want to remind you na wala pa 'kong pang-ambag sa mga lamay niyo kapag maaga kayo nahimlay.

Planet AcelatoriaWhere stories live. Discover now