"When you have someone so wonderful, you never want to lose them. You do anything in your heart to hold them forever"
❁❁꧁❀꧂❁❁
පැයකට අධික කාලයකට පසු දැඩි සත්කාර ඒකකයේ සිට Xian ව රෝහල් කාමරය වෙත රැගෙන ආවා. Yibo මේ වන විට බොහෝ සේ වෙහෙසිලයි සිටියේ. Haikuan පවසන ආකාරයට ඒ ඔවුන් දෙදෙනාගේ සහකම්පන බන්ධනයයි. Xian ගේ වේදනාව Yibo ට දැනෙනවා. ඒත් හරි පුදුමයි මෙතෙක් කාලයක් Yibo ට එය නොදැනි දැන් දැනෙන්නේ කොහොමද? ඔහු එය ඇසූ විට Qiren මහතා පැවසුවේ ඔවුන් මුණ ගැසුනු පසුයි එය ක්‍රියාත්මක වෙන්නට පටන් ගන්නේ කියලයි. මොන දේ උනත් Yibo සිටියේ සුදුමැලි වෙලයි. ඔහු රෝහල් කාමරය වෙත මාරු කල Xian ගේ ඇඳ වෙත පැමිණියා.
"භය වෙන්න දෙයක් නැහැ. එයාට ලොකු ප්‍රශ්නයක් නැහැ. උරහිස් දෙකටයි දණහිස් දෙකටයි හානි කරන්න හදලා තිබ්බා. ඒත් එවා එයාට ලොකුවට බල පාලා නැහැ. මේකට ගොඩක් වෙලා ගියේ ලේ හොයා ගන්න ප්‍රශ්නේ තිබ්බ නිසයි." වෛද්‍යවරයා තමන් ඉදිරියේ කෙන්තිය පාලනය කරගත නොහැකිව වෙව්ලන Yibo ගේ උරහිසට සෙමින් තට්ටු කර එතනින් පිටව ගියා.
"එයා නැගිටිවී එතකන් ඔයා මොනවහරි කන්න Bodi.." Haikuan මෘදු ලෙස පැවසුවත් ඔහුගේ අත කේන්තියෙන් ගසා දමා බාල සොහොයුරා දත්මිටි කන්නට වුනා.
"මට කිසි දෙයක් ඕනි නැහැ" ඔහු Xian දෙසට පැමිණියා. Yibo ට දැනුනේ ඔහුගේ හුස්ම එතනම නැවතුනු බවයි. නලලට වෙලුම්පටි දමා තිබුණත් ඔහුට පෙනෙන දේ වැඩියක් මිස අඩුවක් නොවන බවනම් Yibo ට විශ්වාසයි.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Angle කෙනෙක් වගේ නේද?" Haikuan ගේ කටහඬ Yibo ට තමන්ගේ පිටුපසින් ඇසුනා. ඔහු නොදැනුවත්ම තම සහෝදරයා දෙස බලා යටිතොල සපාගෙන හිස වනා ආයේම ඒ කුඩා සුර දූතයෙක් වැනි මූහුණ දෙස බැලුවා.
YOU ARE READING
𝕊𝚒𝚕𝚎𝚗𝚝 𝔽𝚊𝚒𝚝𝚑💞 ✔️
Fanfictionගැහෙන හදවතක නිහඬ හිමිකරු💞 ʸⁱᶻʰᵃⁿ ඔවුන් හැඳින සිටියේ නැහැ.... ඒත් ආත්මයන් ඔවුන්ව හැඳුනුවා.... ඔවුන් ආදරය කරේ නැහැ.... ඒත් හදවත් එකිනෙකා වෙත ගැහෙන්නට වුනා.... එක් අයෙක්ට එක් අයෙක් උවමනා උනේ නැහැ.... ඒත් ඔහුට යන්නට දෙන්නට බැරිවුනා.... එකිනෙකා වෙතට වදන...
