red strings of fate | bajifuyu

8;"It's too late to get away from it all."

Kalabalık koridordan usulca sıyrılmış bi duvara yaslanıp sigara içerek boktan hayatımın bilmem kaçıncı gününü yaşıyordum. Son dersin ardından Chifuyunun gelmesi ile beraber söz de hükümetin bakanlıkta girmemizi istediği atanan çiftlere olan şu özel ders saçmalığına gidecektik. Kim bilir akşama kadar ne saçmalıklar zırvalayacaklardı.

Kazutora, bulduğu her fırsatta üstüme atlamaya çalışmasa işler daha kolay yürüyebilirdi. Onu her reddedişimde beni hırpalayıp kendi partneri ile beni ksıkandırmaya çalışıyordu. Bu şekilde ikimizde yakalanacaktık ve ceza alacaktık. Böyle bir son ikimiz için de kaçınılmaz olurdu.

Dün dördümüzün kendi atanmış partnerleri ile bir araya gelmesi bile tuhaftı. Birbirimize anlamsızca bakmış, durumun tuhaflığını sindirmeye çalışmıştık. Bu şekilde yaşamak hepimiz için zorken, bazıları için atanmış partnerleri ile olmak bir lütuftu.

Emma ve Draken buna başlı başına bir örnekti. Geniş koridorda herkes özel dersi beklerken onlar cilveleşmek ile meşguldü. Draken, Emmanın sarı saçlarını parmakları arasında okşuyor, Emmada onun örgüsü ve yüzüyle oynayıp topukları üstünde yükselerek yanağına öpücük konduruyordu. Bizi fark etmeleri ile seslenmiş ve gülümseyerek karşılamışlardı.

"Demek sizler de birbirinize atandınız." Draken, parmaklarını Emmanın parmakları ile sıkıca kenetleyip konuştu.

"Öyle. Onun doğru insan olduğunu biliyordum ama bunu biliminde kanıtladığını görmek beni çok mutlu etti." Emma gülümseyerek kaşlarını kaldırdı ve bakışlarını ondan ayırıp bize döndü.

"Sanırım japon mitolojisindeki bu ruh eşleri inancına inanıyorum. İnsanlar görünmez kırmızı iplikler ile ruh eşlerine bağlı ve ipin bağlı olduğu yerler veya hikayeler değişse bile değişmeyen tek şey iki insanın kaderinin bu kırmızı iplerle birbirine bağlı olması ve asla kopmaması. Eninde sonunda bağlı olduğun bu doğru insanı karşına çıkartıyor." duygulu gözlerle tekrar Drakene çevirdi bakışlarını ve dudaklarına minik bi öpücük kondurup bize gülümsedi.

Gerçekten örnek olunası çiftlerdi. Buradaki çoğu çift birbirine alışmış ve iyi anlaşmaya başlamıştı. Herkes olmasa da çoğu atanan çift birbiriyle uyum içerisindeydi. Yanımdaki sarışın çocuğa baktığımda düşüncelerine dalmış olduğunu fark ettim. İç dünyasında neler düşünüyordu bilmiyordum ama benimle farksız olmadığı kesindi.

Chifuyu insanlara ve arkadaşlarına değer veriyor, onları anlıyordu. Benim sevgilim ile arama girmiş gibi olmak istemeyip bana yardım etmek istemiş ama Kazutoranın anlayışsızlıkları yüzünden fazlasıyla modu düşürülmüştü. Ben de ondan farksızdım. Yanımdaki insanın ruh eşim olduğu söylenmiş ve resmi olarak bana atanmıştı. Aklım buna karşı çıkıyor, kendi iradenle özgürce seçtiğin insan ile olmalısın diyip bu saçmalığı reddediyordu.

Onunla başka şartlar da tanışmış olsaydık, kesinlikle arkadaşım olurdu, biliyordum. Çünkü çok ortak noktaya, zevklere sahiptik ve fazlasıyla iyi biriydi, kendi hariç herkesi anlıyor, anlayışla karşılıyordu.

Ben onunla ilgili düşüncelere dalmışken, o bana dönerek dersin başlama saatinin geldiği hakkında bilgilendirdi. Tüm çiftler ile birlikte devasa büyüklükteki masalarla çevrili bir salona adım atmıştık ve masalardan birine oturmuştuk. Önümüzde bulunan uzunluktaki kürsüye bir kızın gelmesi ile etraftaki uğultu azalmış, ders başlamıştı.

"Herkese merhaba. Bugün bildirilerinizi aldığınızdan beri tam 1 hafta geçti. Partnerleriniz ile aranız nasıl? Memnun musunuz?" kız sahnede turlayarak kalabalığa bir soru yöneltmişti.

Tüm çiftler birbirine bakmış, utanarak önlerini dönmüş bazılarıda belli belirsiz gülümsemişti. İnsanlardaki bu tepkiyi görünce gülümsedi. "Sevdiğiniz biri ile zaman geçirip mutlu olmak çok önemli. Tabi cinsel yakınlaşma ve temasta bu yakınlığın bir parçası." kız konuşmasını sürdürürken, önümüze bırakılan minik paketler ile bi anlığına dikkatim dağılmış, ne olduğunu kontrol etmek için elime almamla gördüğüm şeye içimden okkalı bir küfür savurmuştum. Paketi avucum arasında buruşturmuştum.