FORBIDDEN LOVE

Ikalabing-tatlong kabanata

[a/n]:

Hi everyone! na-miss ko mag-UD dito. T^T

anyway, pinapaalala ko lang po sa inyo na LAHAT ng nababasa at mababasa niyo dito sa FL ay KATHANG ISIP po. Bunga po siya ng malikot na imahinasyon ko. hahaha.

THIS IS AN INTERESTING CHAPTER for me. Ewan ko senyo hahaha x)

I need REACTIONS! Ibuhos niyo na lahat ng sama ng loob niyo in this chapter! Ngayon lang ako magsu-SUPER DEMAND for your comments! so please, bear with me.

VOTE and COMMENT! <3

this is for DancingAvrry kasi inalagaan niya ko nung may sakit ako. Take care mhie. :*

----

GABRIEL’s POV

*beep beep beep*

Naramdaman ko yung pagka-stiff ni Ivee sa kinatatayuan niya.

What the fvck! Nakaramdam na din ako ng takot para kay Ivee.

Hindi pwedeng may mangyaring hindi maganda sa kaniya. Shit.

Tumakbo na ko papunta sa kaniya.

This is for Florivee. I have no choice but to…

…to spread my wings.

Inilabas ko na ang pakpak ko at inakap si Florivee. Ibinalot ko sa katawan naming dalawa yung mga pakpak ko. hindi man toh ganito katibay pero alam ko na maproprotektahan kami nito sa lakas ng impact ng pagbangga ng sasakyan.

*beeeeeeeeeeeeeep*

*bugssh*

Naramdaman ko na lang yung pagtama sa likod ko ng sasakyan. Hindi ko ininda yung sakit, para naman toh sa ikaliligtas niya.

Wala akong pake kung maputol yung pakpak ko, hindi pwedeng may mangyari kay Florivee. Handa akong maparusahan, kahit tanggalin na talaga nila yung pakpak ko, basta ok siya.

Oo, isa akong anghel. Anghel na bumaba sa lupa.

Nadaplisan lang kami, tumama yung sasakyan sa may poste sa gilid ng kalsada.

Binuhat ko si Florivee, wala pa din siyang malay. Itinago ko na yung pakpak ko. buhat-buhat ko siya hanggang papunta sa kanila. Inakyat ko na siya sa kwarto niya gamit yung lihim na lagusan papunta doon.

Buhat ko pa rin siya papasok sa maaliwalas niyang kwarto.

Inihiga ko siya sa kama niya.

Grabe, natakot talaga ko. akala ko may mangyayaring masama sa kaniya. Hindi ko kakayanin kung harapan ko siyang makikitang napahamak.

Lumapit ako sa kaniya.

“buti naman at walang nangyari sa iyo. Magpahinga kang mabuti, hah Florivee?”

Hinalikan ko siya sa noo.

Lalabas na sana ko sa kwarto niya ng biglang manakit yung kabuuan ng likod ko. yung pakpak ko…

Inilabas kong muli ito at pumunta sa harap ng malaking salamin sa kwarto ni Florivee.

May bali yung mga pakpak ko.

Malubha ata yung pagkakabangga sakin. Sobrang sakit ng likod ko, pati yung sakit sa may pakpak ko dumadagdag. Hindi ko naman toh ngayon pwedeng indahin.

Pumunta na ko sa may bintana at sa huling pagkakataon, tinignan ko si Florivee.

“good night. Florivee ko.”

Umalis na ko at umuwi papunta sa bahay. Sa bahay na puno rin ng mga kagaya ko.

FLORIVEE’s POV