Valorant Highschool

14

Okula gelmişlerdi ve daha 15 dakika vardı klüp etkinliklerinin başlamasına. "Yetişiriz demiştim, çok panik yaptın." dedi Yoru.

Koridorda ilerlerken mayolu arkadaşlarını gördü. Phoenix "Yüzmeye katılmadın ya, yazıklar olsun püüüü." dedi geçerken. Yoru ise gülüp "Yıl sonu peçeteye şarkı yazarsın." dedi. Birbirlerine el salladılar ardından Yoru ve Chamber müzik odasına gittiler.

Yoru'nun bateri çalışını grup çok beğenmiş ve konser için Yoru'ya yalvarmaya başlamışlardı bile. Chamber, Yoru'ya göz kırpmış ve gülümsemişti.

Klüpte işleri bittikten sonra tekrar eve dönmüşlerdi.

"Bak genelde insanlar sushiyi sever. Sen de deneyebilirsin bence..." dedi Yoru. Sushi yemeyi seviyordu ve erkek arkadaşı da sevmeliydi.

"Tamam denerim ama beğenmezsem trip yok." dedi Chamber yatakta bağdaş kurarak. "Orasına garanti veremem." diyip sandalyesine oturdu.

Bir süre etrafa bakındılar. Yoru konuşacak bir şey bulamamıştı. "Yemek bir saate hazır olur. Bir şeyler yapmak ister misin?"

"Ne gibi?"

"Bilmiyorum, aklımda bir şey yok..."

"Öpüşelim?"

"Cıvıtma Chamber."

":("

Yoru masasındaki eski çalışma programlarına baktı. Chamber da kalkıp yanına gelmişti "Rehberlikçilerin elime tutuşturdukları kağıtlar... Ben sadece içimi dökmek istemiştim yanlarına gittiğimde."

Chamber arkasından sarıldı "Bana dökebilirsin içini."

Yoru önüne döndü "Artık acımıyor." dedi.

O arada annesi seslenmişti Yoru'nun. Birlikte mutfağa ilerlediler. Sofrayı kurmuştu annesi. Yoru'ya bir şeyler söyledi ve Chamber'a döndü "Afiyet olsun." dedi ve aceleyle evden çıktı.

Chamber, Yoru'nun karşısına oturdu "Ne dedi annen?" Yoru chopsticklerini kırdı "İş yerinde acil bir şey olmuş oraya gitmesi gerektiğini ve seni ağırlamamı söyledi. Sanırım mesaiye kalacak..."

Chamber kafasını salladı. Yoru, Chamber'ın chopsticklerine baktı "Çatal kaşık vereyim mi?" dedi. Chamber çubuklara baktı sonra Yoru'nun yüzüne baktı. "Çok makul olur..."

Yoru güldü ve çatal kaşık uzattı. Yemeye başladılar. Yoru bir sushisini sosuna batırdı ve Chamber'a uzattı "Denesene."

Chamber ilk başta görüntüsünü inceledi. "Kötü görünmüyor aslında..." dedi ve ağzına aldı. (Ben burayı müstehcen anlarım abe)

Yavaşça çiğnedi ve yuttu. Yoru heyecanla bakıyordu. "Fena değil. Yenilir ama tadımlık..." dedi Chamber. Yoru "Neyse kusmadın en azından." diyip yemeğine döndü.

Yemeklerini bitirdiler ve birlikte masayı topladılar. Chamber "İlk defa mutfağa giriyorum bu arada. Daha önce hiçbir şeyleri toplamamıştım." dedi. Yoru "Zengin bebesi olmak öyle bir şey." diyip güldü ve bulaşık makinesinin kapağını kapattı.

Yoru tezgaha yaslandı "Eh seni uğurlayayım ben o zaman." dedi Chamber'a.

Chamber "Bu gece yalnız kalman sorun olmaz mı?" dedi. Fırsat kolluyordu. Yoru ise "İlk defa olan bir şey gibi mi duruyor ordan?" dedi tek kaşını kaldırarak. Fırsat yoktu Chamber geri bas, geri bas "Şaka yapmıştım zaten, yine de korkarsan ara gelirim." diyio göz kırptı. Yoru ise göz devirerek kapıya ilerlemişti.

Chamber da masanın üstündeki telefonunu cebine koyarak ilerledi "Öpücüksüz gideceğimi sanıyorsan, yanılıyorsun." dedi.

Yoru uzandı ve hızlı bir öpücük verdi. Chamber ise bunu beklemiyordu "Kovalamaca oynamak vardı hayallerimde ama şu an işine giden bir kocaymış gibi hissediyorum. Ben evden çıktıktan sonra arkadaşlarını çağırıp dedikodu yapacak mısınız?" dedi.

Yoru tek kaşını kaldırdı "Hayır ama biraz daha saçmalarsan belki sapık var diye polis çağırabilirim." Chamber ise kapıyı açtı "Oui oui anladım, ben de seni seviyorum." diyip çıktı. Yoru kıkırdayıp arkasından kapıyı kapattı...

Niye bu kadar uzun sürdü.