Valorant Highschool

22

Yoru, Phoenix'i beklerken odayı inceliyordu bir anda kapı açılınca sıçradı. Küçük bir çocuk gelmişti "Eğer annemi ikna edemediysen biraz da ben deneri- SEN KİMSİN?" diyip çığlık atmaya başlamıştı küçük çocuk. İçeriye koşarak gitti "ABİ ODANDA HIRSIZ VAR!" dedi.

Phoenix "Ne hırsızı ya? Bu saatte hırsız mı girer?" dedi. Yoru odadan çıkıp yanlarına geldi, çocuk Phoenix'in bacağına sarıldı "BAK HIRSIZ BURDA! BİR ŞEYLER YAP!" dedi. Phoenix "Salak Lucas, arkadaşım o benim. Biz de kalacak biraz..." dedi. Yoru kıkırdadı "Bana öcüymüşüm gibi davrandı."

Lucas, Phoenix'in bacağını bıraktı ve Yoru'ya doğru yürüdü ve elini uzattı. Yoru küçük çocuğun elini sıktı "Ben Lucas, çığlık atmayı severim." dedi. Yoru güldü "Ben de Yoru, abinin sınıf arkadaşıyım." dedi Maria arkada öksürükler arası "Hayat." demişti ama Phoenix'in bakışlarıyla bir şey dememiş gibi davrandı.

Lucas annesine döndü "Anne babam gelmedi mi daha? Ben çikolata yemek istiyorum." dedi ve dolabı açtı. Sonrasında "Öf çok sıkıcısınız." diyip Phoenix'e tekme attı ve odasına koştu. Yoru garipser bir bakış attı. Phoenix bıkkın bir şekilde "Daha beyni oluşum aşamasında, çok takma." dedi Yoru'ya sonrasında annesine döndü "Biz odaya geçiyoruz anne çağırırsınız." dedi ve Yoru'yu kolundan tutup odasına çekiştirdi.

Phoenix yatağına oturdu. Yoru da koltuğa geçti. Phoenix "Gece ben koltukta yatarım sen benim yatağımda yatarsın. Kıyafetin yoksa da verebilirim söylemekten çekinme." dedi. Yoru "Yok yanıma aldım bir kaç şey. Ayrıca benim koltukta yatmam daha mantıklı olur." dedi Phoenix "Şşt ev sahibi benim, ben ne dediysem o." dedi.

Yoru uzatmadı, sessiz sessiz etrafa baktı. Gözleri kızarıktı. Phoenix kalkıp Yoru'nun yanına oturdu. Yavaşça kollarını sardı mavişe. Yoru hiç ses çıkarmadı. Biraz morale ihtiyacı vardı. Özellikle de o moral Phoenix tarafından gelecekse. Gözlerini kapattı ve Phoenix'in omzuna kendini bıraktı.

Phoenix yavaşça sıvazladı Yoru'nun sırtını. Yoru zor zamanlardan geçiyordu, belki kendisi yaşamamıştı hiç böyle şeyler ama zor olduğunu anlayabiliyordu. Sevdiği adama destek çıkmalıydı.

Yoru bir süre sonra hafifçe geri çekildi "Phoenix..." dedi kısık sesiyle. Phoenix "Hm?" dedi sakince. Çok yakınlardı ve Phoenix kalp atışlarının duyulmasından korkuyordu.

Yoru devam etti "Ne zaman bir şey olsa yanımda hep sen varsın. Zor durumda kaldığımda ilk sen yardım ettin. Kafa dağıtmamda hep yardımcı oldun. Teşekkür ederim." dedi ve uzanıp Phoenix'i yanağından öptü.

Phoenix teşekkür kısmında dikkatle dinliyordu. Öpülene kadar beyin fonksiyonları da çalışıyordu. Ama şu an kafasının üstünden duman çıktığına emindi. Kalbi duvarları zorluyor dışarı çıkmak istiyordu. Esmer olmasa şu an domates olmuş hatta çürümeye başlamıştı.

Yoru, Phoenix'ten ses çıkmayınca önüne dönmüş elleriyle oynuyordu. O arada Lucas çığlık atarak yemeğe çağırdı.

Yoru ayaklanmıştı ama Phoenix hâlâ transtaydı. Yoru omuzlarından tutup Phoenix'i biraz sarstı. Phoenix kendine geldiğinde "Ben uyuyor muydum?" dedi. Yoru "Galiba." dedi ve kıkırdadı. Daha fazla çaktıramazdı herhalde Phoenix.

Yoru da son bir kaç gündür Phoenix'ten hoşlandığını farketmiş ama üstüne gitmemişti. Phoenix de yeterince belli ediyordu zaten. Yoru biraz da olsa eğlenmek istiyordu. Zaten sonunda itiraf eden taraf kendisi olacaktı. Phoenix'in itiraf edeceğini sanmıyordu. En azından Sova'nın dediklerine göre.

Yoru uzanıp Phoenix'in elini tuttu "Hadi Lucas tekrar anons geçmek zorunda kalmadan yemeğe gidelim." dedi. Phoenix'in eli bu sefer terlemişti. Yoru elini bırakıp "Iy" diyerek elini Phoenix'in üzerine sildi. Phoenix dudak büzdü "Iy mı?"

Yoru kıkırdadı "Elini daha çok tutacağım hep terlemezsin umarım." diyip odadan çıktı.

Yine Phoenix'in beynini yakmıştı...

Ayh yatayım artık