Unexpected Desire (On Going)

CHAPTER 3

𝙍𝙮𝙪𝙪

Nagising ako dahil sa pakiramdam ng hindi pagkakomportable at bigat ng ulo. Unti unti kong idinilat ang mga mata hanggang sa bumungad sa akin ang isang silid.

Pumikit pikit pa ako upang makita ito ng maayos. Kulay asul na may halong grey ang theme, malawak, malinis pero... Nasaan ako?!

Para akong binuhusan ng malamig na tubig ng maalala ang nangyari kanina. Hindi pwede! Imposible! Wala naman akong kaaway kaya sinong ki–kidnap sa akin?!

Kahit nanghihina ay pinilit ko pa ring tumayo upang makatakas sa lugar na 'to. Nakakapagtaka din na hindi ako nakatali o sa isang abandonadong gusali ako nilagay.

Sosyalin!

Napailing nalang ako at kaagad na nagtungo sa pinto. Bubuksan ko na sana ito ng kusa na itong bumukas at bumungad ang isang matangkad at malaking lalaki.

Kaagad naman akong napaurong ng maramdaman ang itim na aurang nanggagaling sa kanya.

Pota!

May anak ba si Satanas na pinatapon dito sa lupa?! Pakiramdam ko ay mapapatay ako nito kahit titigan ko lang siya saglit.

“H–Hoy!" Kaagad akong napaurong ng mas lumapit pa siya sa'kin. Seryoso lang ang mukha niya pero pakiramdam ko ay babagsak na ako dahil sa takot.

Napasigaw nalang ako ng biglaan niya akong itulak pabalik sa kama at kaagad siyang pumaibabaw sa akin.

What the!

“Y–You! Let me go!" Pagpupumiglas ko pero sadyang mas malakas siya.

Ngumisi siya, yung ngising alam mong may masamang pinaplano! Jusko! Mahabagin! Ilayo niyo ako sa lalaking 'to!

”You're finally here." Mahinang sabi niya at gan'on nalang ang gulat ko ng may maramdamang basang bagay na dumampi sa aking pisngi.

Ano 'yon?! Nanatili akong nakatulala sa kan'ya habang pinoproseso ang nangyari. Did he just lick my cheek?

“You— Hmmpppp!" Hindi ko na naituloy ang balak na pag sigaw ng may tumakip sa bibig ko. Nanlalaki ang mga matang nakatingin ako sa kan'ya.

Marahas niyang hinahalikan ang labi ko, kulang nalang ay kainin niya! Ano bang meron sa lalaking 'to?!

Pinilit kong makalayo sa kan 'ya, nagtagumpay ako at akmang babangon ng muli niya akong itulak.

Nanlalaki lang ang mga matang nakatingin ako sa kan 'ya. Mas dumoble ang takot ko ng makita ko ang pag iiba ng emosyon niya. Kung kanina ay seryoso lang ito ngayon nama'y nanlilisik.

“You! Ang liit liit mo pero ang lakas ng loob mong manlaban!" Sigaw niya. Nagpantig naman ang aking tenga sa narinig. Ano daw?! Tama ba ang pagkakarinig ko?!

“Hoy!" Kahit natatakot ay sinamaan ko din siya ng tingin. “Who the h*ll are you?! Sino ka para sabihan akong pandak?!" Sigaw ko din.

Natahimik naman ako bigla at pakiramdam ko ay gusto ko nalang bawiin ang pagsigaw ng bigla nanamang magbago ang ekspresyon ng kan 'yang mukha.

“What did you say?!"

Tila nawala ang tapang ko ng mas humigpit ang hawak niya sa isa kong palapulsuhan. Napaiwas nalang ako ng tingin dahil sa nakakamatay niyang pagtitig.